زبور 102:5 - Pakistani Yousafzai Pashto

⁵ زما په زوره زبيرګو په وجه، تش هډُوکى او تشه څرمن پاتې شوم.

زبور 102:5 Iomraidhean Croise

ايُوب 14:2

د يو ګل په شان راوټوکيږى او مړاوے شى، هغه د سورى په شان منډه وهى زر زر ختميږى.

ايُوب 19:20

په ما کښې صرف هډوکى او څرمن پاتې دى او ډېر په مشکله د مرګ نه تښتېدلے يم.

زبور 6:6

ستړے يم ډېر په ژړېدو سره، بستره زما لمده شى ټوله شپه په ژړېدو سره، او بالښت مې لوند شى په اوښکو سره.

زبور 6:8

ځئ زما نه ځئ ټول بدعمله رانه لاړ شئ، زما ژړا مالِک خُدائ اورېدلې ده.

زبور 90:6

په سحر کښې راټوکيږى او تازه وى، په ماښام کښې مړاوى شى او اوچ شى.

متلونه 17:22

خوشحاله زړۀ د ټول بدن دپاره ښۀ دوائى ده، خو مات زړۀ هډُوکى هم اوچوى.

مرثيى 4:8

خو اوس د هغوئ مخونه سکارو نه زيات تور دى. هغوئ په لارو کوڅو کښې د خلقو د پېژندګلو نه وتى دى. د هغوئ څرمن د هغوئ هډوکو پورې انښتې ده او هغه لکه د پوستکى په شان اوچه شوې ده.

اول سموئيل 1:7

هر کال به داسې کېدل، هغوئ به چې کله هم د مالِک خُدائ کور ته لاړل نو فِننې به حنه دومره خفه کړه چې هغې به ژړل او خوراک به يې نۀ کولو.