4 او د چا چې وى زړونه کاږۀ ما نه به لرې وى، او زۀ به د بدۍ سره هيڅ کار نۀ ساتم.
اے بدکارو خلقو ما نه لرې شئ چې زۀ د خپل خُدائ پاک په حُکمونو عمل وکړمه
زۀ د دروغژنو خلقو سره نۀ کښېنم، نۀ د مُنافقانو سره په لاره ځم،
د بدعملو د محفل نه زۀ نفرت کوم او نۀ زۀ د شريرانو ملګرتيا کوم.
ځئ زما نه ځئ ټول بدعمله رانه لاړ شئ، زما ژړا مالِک خُدائ اورېدلې ده.
مالِک خُدائ د هغوئ نه نفرت کوى د چا زړونه چې کاږۀ وى، خو هغه د هغوئ سره مينه کوى د چا چال چلن چې بېداغه وى.
د غصه ناکو سره دوستانه مۀ کوه، او د قهرژنو سره ناسته مۀ کوه.
نېکان د بېايمانانو نه نفرت کوى، او بدکاران د نېکانو نه نفرت کوى.
ځکه چې مالِک خُدائ د هغوئ نه نفرت کوى څوک چې بدکاره وى، خو هغه د نېکانو سره دوستانه تعلق ساتى.
د مالِک خُدائ نه ويرېدل دا دى چې د بدۍ نه نفرت وکړئ، زۀ د غرور، کبر او غلط چال چلن او بدو خبرو نه نفرت کوم.
خپله ساده لار پرېږدئ نو تاسو به ژوندى پاتې شئ، او د پوهې په لار تلل وکړئ.“
نو زۀ به هغوئ ته په ښکاره ووايم چې ما تاسو چرې هم نۀ يئ پېژندلى، تاسو بېشرعې خلق زما نه ورک شئ.
خو زۀ د ښار د دېوال د کړکۍ نه په ټوکرۍ کښې کوز کړے شوم او د هغۀ د پنجې نه بچ شوم.
خو بيا هم د خُدائ پاک بنياد مضبوط دے او په هغې دا ليکلى دى چې، ”مالِک خپل هغه خلق پېژنى،“ او، ”څوک چې د هغۀ دى د مالِک نوم اخلى، هغه دې د شرارت نه واوړى.“