متلونه 20:4 - Pakistani Yousafzai Pashto

⁴ ناراسته په صحيح موسم کښې قُلبه نۀ کوى نو د لو په وخت کښې هغۀ سره هيڅ نۀ وى.

متلونه 20:4 Iomraidhean Croise

متلونه 10:4

ناراسته لاسونه يو انسان غريبوى، خو محنتى لاسونه انسان مالداره کوى.

متلونه 13:4

يو ناراسته کس ډېر څۀ غواړى خو څۀ ورته نۀ ملاويږى، خو د محنت کوونکى خواهش تر سره کيږى.

متلونه 19:15

ناراستى ښۀ خوب راولى، او لټ سړے اوږے پاتې کيږى.

متلونه 19:24

ناراسته خو خپل لاس تالى ته رسوى خو تر دې چې هغه بيا واپس خپلې خولې ته هم نۀ وړى.

متلونه 20:5

د انسان د زړۀ منصوبه د ډوبو اوبو په شان ده، خو هوښيار سړے ترې نه دا بهر راوباسى.

متلونه 21:25

د ناراسته خواهش هغه د مرګ طرف ته بوځى، ځکه چې هغه د کار کولو نه اِنکار کوى.

متلونه 24:34

خو بيا غريبى به لکه د يو ډاکو په شان په هغۀ باندې ورټوپ کړى، او نيستى به لکه د وسله بند انسان په شان هغه راګېر کړى.

متلونه 6:6

ناراسته خلقو مېږو ته وګورئ، او د هغوئ په چال چلن باندې غور وکړئ او هوښيار شئ.

څېړونکی 11:4

هغه زميدار څوک چې د هوا رخ ته ګورى هغه به خپل فصل نۀ کَرى. او هغه زميدار څوک چې وريځو ته ګورى هغه به خپل فصل نۀ رېبى.