49 او موسىٰ ته يې ووئيل، ”صاحِبه، مونږ د جنګ والا کسان وشمېرل کوم چې زمونږ د مشرۍ لاندې وُو او يو سړے هم په کښې کم نۀ دے.
هغه به دوئ د ظلم او جبر نه بچ کړى، د هغۀ په نظر کښې د دوئ وينه ده ډېره قيمتى.
”کله چې تۀ د بنى اِسرائيلو مردمشمارى کوې، نو هر يو سړے به ما له د خپل ژوند قيمت راکوى، چې کله مردمشمارى کيږى، نو هيڅ بلا به ورباندې نۀ راځى.
بيا هغه آفسران موسىٰ له لاړل کومو چې د لښکر مشرى کړې وه
نو مونږ د سرو زرو کالى، بنګړى، کَړې، ګوتمې، والۍ او هارونه راوړُو چې مونږ هر يو کس اخستى دى. او مونږ يې مالِک خُدائ ته د خپل ژوند په کفاره کښې پېش کړُو، چې هغه مو بچ کړى.“
دا د هغۀ د هغه خبرو پوره کول وُو چې هغۀ فرمائيلى وُو، ”چې ما د هغوئ نه يو کس هم نۀ دے ضائع کړے څوک چې تا ما ته حواله کړى دى.“