بيا صدقياه پېغمبر ميکاياه له ورَغلو، هغۀ له يې په مخ څپېړه ورکړه او تپوس يې ترې نه وکړو، ”د کوم وخت نه د مالِک خُدائ روح زما نه تلے دے او تا سره خبرې کوى؟“
په حقيقت کښې په يو بل مقدمه کول ستاسو غلطى ده. آيا دا به ښۀ نۀ وه چې هغه نا اِنصافى مو برداشت کړے وے؟ او يا کۀ چا تاسو له دوکه درکړى وه او په هغې مو صبر کړے وے؟