18 اروادى، صمارى او حماتى. وروستو بيا د کنعانيانو قبيلې خورې شوې.
حِوى، عرقى، سينى،
د کنعانيانو مُلک شمالى طرف صيدا نه جرار ته نزدې، تر غزه پورې ورسېدو او نمرخاتۀ طرف سدوم ته، عموره، ادمه او لَسَع ته، چې ضبوئيم ته نزدې دے.
د حمات بادشاه توعى خبر شو چې داؤد د هددعزر ټول لښکر له شکست ورکړے دے.
د اسور بادشاه د بابل، کُوت، عِواه، حمات او سفروائم ښارونو نه خلق بوتلل او د سامريه په ښارونو کښې يې د اِسرائيل د خلقو په ځائ دېره کړل. هغوئ دا ښارونه قبضه کړل او هلته اوسېدل.
د بابل خلقو د سُکات بنات بُتان جوړ کړل، د کُوت خلقو، د نيرګل بُتان، د حمات خلقو، د اسيما بُتان،
اروادى، صمارى او حماتى.
لښکرې د اِفرائيم د غرونو په وطن کښې مِلاو شوې. ابياه بادشاه د صمريم غرۀ ته وختلو او يربعام او اِسرائيل ته يې آواز وکړو او ورته يې ووئيل، ”ما ته غوږ ونيسئ.
ما د کلنو، کرکميس، حمات او د ارفاد ښارونه فتح کړى دى. ما سامريه او دمشق فتح کړے دے.
د صيدا او ارود کسان ستا چپو وهونکى وُو. اے صوره، ستا هوښيار کسان ستا ماڼکيان وُو.
او حمات ته هم چې د دې سره يې سرحدونه دى، او په صور او صيدا هم اګر کۀ هغوئ ډېر ماهران دى.
او د هغه ځائ نه د حمات درې پورې به وى او صداد ته به ورسيږى
بيتاراباه، صمريم، بيتايل،
د پَخو دېوالونو ښارونه دا وُو، صديم، صير، حمات، رقت، کنرت،