”حزقياه له واپس لاړ شه او هغۀ ته ووايه، ما يعنې مالِک خُدائ، ستا د پلار نيکۀ داؤد خُدائ پاک ستا دُعا اورېدلې ده او ستا اوښکې مې ليدلى دى. زۀ به تا پينځلس کاله نور ژوندے وساتم.
هغه کس به دا اِمام له راوړى، اِمام به يو موټے ترې نه د نښې په توګه واخلى چې دا ټول مالِک خُدائ ته پېش کړے شوى دى او په اور سوزېدونکې نذرانې سره به يې په قربانګاه باندې وسوزوى. دا يوه داسې نذرانه ده چې ګناه لرې کوى.
ما سره هر څۀ شته او د ضرورت نه راسره زيات دى، او چې ستاسو رالېږلې ډالۍ مې د اِپفروديتوس نه واخستلې نو مطمئن شوم. دا هغه د خوشبويۍ نذرانه او قبوله قربانى ده چې د خُدائ پاک خوښه ده.