16 Ngan kuasau namau Yesus itula jemau lumpuatu pacak bejalan. Karnau percayau ngan Yesus, mangku jemautu la ghadu ngan kuat luak kapu dighi la ngina'au.
Ngenian katauKu ini: Jemau diau percayau ngan Aku ka ngerjauka setu diau la Kukerjauka, gi banyak setu diau lebia besak agi ka dikerjaukanyau. Aku pegi njenguak Bapak,
Bebeghapau aghi tinautu maju ngiciak luak itu. Mangku Paulus nidau ta'an agi ndengaghau. Diau nulia ngan bekatau ngan rua itu, “Ngan kuasau Yesus Keristus aku ngajung kaba keluagh jak di tinau ini. Keluaghla kaba!” Masau itu pulau rua itu ngeluagh.
Katau Pitrus, “Aku nidau bediau tanci dikit kiala. Anyautu tuapau diau adau di aku ka kuenjuakka ngan dighi. Ngan kuasau Yesus Keristus, jemau Nasarit itu, bejalanla!”
Diautu melumpat betegak ngan mulai bejalan ke situ ke sini, mangku masuak Ghuma Allah serempak ngan Pitrus ngan Yuhanis. Sampai bejalan diau melumpat-lumpat ngan ngagungka Allah.
Kapu dighi ngan bangsau kitau pulau mesti keruan galau, bansau jemau ini ghadu karnau kuasau Yesus Keristus, jemau Nasarit itu. Yesus itu diau la kapu dighi pakuka di kayu salip la diidupka Allah jak di mati.
Mangku Pitrus ngan Yuhanis dibatak ngadap sidang itu, mangku diperisau ngan petanyauan ini, “Luak manau caraunyau kamu meghaduka jemau lumpua itu? Pakai kuasau apau ngan namau sapau kamu ngerjauka titu?”
Empuak aku pacak ngiciakka katau Allah ngan ngerti gegalau resiau Allah ngan ngeruani gegalaunyau, empuak aku percayau nian ngan Allah, mangku pacak ngaliaka gunung, anyautu aku nidau nyayangi jemau, dikit kia aku nidau begunau.