La udim ndengagh kici'annyautu, ughangtu mandak bebala, mangku ngagungka Allah kataunyau, “Amun luak itu, jemau ukan Yahudi pulau dienjuakka Allah masau ngubai jak di dusaunyau mangku bulia idup.”
La sampai di situ, ughangtu ngajung jemau percayau betunggal, mangku ughang duautu nceritauka gegalaunyau diau la Allah kerjauka ngan ughangtu, luak manau Allah la nyatauka, supayau bangsau lain pulau pacak percayau ngan Allah.
Anyautu ughangtu melawan ngan nggelakkanyau, mangku Paulus ngepaska debu jak di bajuau, tandau batan endak ngingatka sala ughangtu ngan bekatau, “Amun kapu dighi celakau, itu sala kapu dighi itula. Aku belepas tangan. Mulai mbak kini aku ka pegi ke bangsau lain.”
Kapu dighi ngan bangsau kitau pulau mesti keruan galau, bansau jemau ini ghadu karnau kuasau Yesus Keristus, jemau Nasarit itu. Yesus itu diau la kapu dighi pakuka di kayu salip la diidupka Allah jak di mati.
Katau Tuhan, “Pegila ajau, karnau Aku la milia diau bekerjau batan endak Aku, ngiciakka Aku ngan bangsau-bangsau ngan rajaunyau ngan jemau Israil pulau.