Barnabas la sampai di Antiukia, diau nginak Allah iluak ngan ughangtu, mangku diau riang nian. Diau ngajung, supayau ughangtu maju ta'at ngan Tuhan ngan setia.
Di kuta itu duau rasultu neguaka ati jemau diau percayau ngan Yesus ngan ngajung ughangtu, supayau maju percayau. Rasultu bekatau, “Kitau mesti sengsarau kudai, mangku kitau pacak njadi angguta umat Allah.”
Karnau itu, kantin-kantinku diau kusayangi, kuatkala ngan teguakala iman kamu. Bekerjaula maju batan endak Tuhan ngan ngenianau, karnau kamu keruan, bansau kerjau kamu batan endak Tuhan nidau ka keria ajau.
Diau penting mbak kini, supayau idup kamu nurut ceritau Keristus itu. Mangku amun aku pacak datang, aku nginak, amun nidau pacak datang, aku ka ndengagh, bansau kamu tegua ngan sesamau bekerjau batan endak sutiak tujuan, diautu batan endak percayau nurut ceritau iluak.
masau kamu ngiciakka ceritau diau ngenjuakka idup. Amun kamu idup luak itu, mangku aku pacak mbanggaka kamu, masau Yesus Keristus datang agi. Itu njadi buktiau, bansau pejuanganku ukan nidau begunau ngan kerjauku adau asilau.
Pesan pulau jak di Ipapras. Diau pulau sughang jak di kamu. Diau bekerjau batan endak Yesus Keristus ngan maju ndu'aka kamu nian, supayau kamu percayau nian ngan bepengertian, mangku kamu ta'at nian ngan kendak Allah.
Ngan carau luak itula Tuhan neguaka ati kamu, mangku kamu beresia, nidau becelakau di adapan Allah Bapak kitau, masau Yesus Tuhan kitau datang ngan gegalau jemau percayau.
Anyautu kamu diau kusayangi la keruan gegalaunyautu. Karnau itu sepepadaula. Jangan kamu tebatak sesat ngan jemau diau nidau keruan ukum, ngan jangan kelengitan aghapan diau tegua.