Diau gi ngiciak luak itu, adau aban terang tughun ngan mbayangi ughangtu, mangku jak di dalam aban itu tedengagh suarau diau bekatau, “Inila AnakKu diau Kusayangi. Diau melemakka atiKu. Dengaghkala Diautu.”
“Jemau diau datang njenguak Aku endak njadi anak-buaKu, jemautu mesti nyayangi Aku lebia jak di ba'au, ma'au, buntingau, anak-ana'au, ading-beghadingau, lagi lebia jak di nyawaunyau sendighi. Amun nidau, diau endiak pacak njadi anak-buaKu.
Jemau itu diumpamauka ngan jemau diau negakka ghuma. Jemautu nggali dedalam, masuakka batu batan pelapiak. Amun ghuma itu ditempur ayiak rawang, nidau ka rubua karnau tegua.
Katau Yesus, “Akunila makanan diau ngenjuakka iduptu. Jemau diau datang njenguak Aku nidau ka lapagh agi, mangku jemau diau percayau ngan Aku nidau ka aus agi.
Jemau Yahuditu bekiciak agi, “Mbak kini kami keruan Kabani diarung iblis nian. Abraham la mati, luak itu pulau gegalau nabi, anyautu Kaba ngiciakka, ‘Jemau diau nuruti kici'anKu nidau ka mati selelamaunyau.’
Kamu la keruan, bansau Keristus idup nurut kendak Allah, mangku kamu mesti keruan pulau, bansau bilang jemau diau idup nurut kendak Allah asalau jak di Allah.