Mangku anak-buaHau tadi ngiciak ngan Tumas, kataunyau, “Kami la betemu ngan Tuhan!” Anyautu Tumas bekatau, “Amun aku lum nginak engkas besipaku di tanganAu ngan lum ncucuakka jaghiku ke engkas besipakutu ngan ncucuakka tanganku ke ghusu'Au, aku nidau ka percayau.”
La udim itu Yesus ngiciak ngan Tumas, katauNyau, “Kina'ila tanganKu, tepiakka jaghi kaba di sini. Surungkala tangan kaba ngan cucuakka ke ghusuakKu. Mangku jangan kaba nidau percayau, anyautu percayaula.”
La udim Diau mati, Diau ngancakka diriAu ngan rasul itu, mangku ngan banyak carau Diau mbuktika, bansau Diau idup nian. Selamau empat pulua aghi Diau rajin ngancakka diriAu ngan nceritauka luak manau kekuasauan Allah.
Aku bedu'a, supayau Allah ngenjuakka kamu damai ngan njadika kamu jemau diau idup nian batan endak Allah. Aku bedu'a, supayau Allah njagaui gegalau idup kamu, rua ngan jiwa kamu, mangku amun Tuhan kitau Yesus Keristus datang agi, kamu nidau bediau cacatau.
Isi surat ini ngiciakka Pirman diau ngenjuakka idup. Diautu la adau jak di penembai, la kami dengagh ngan kinak ngan matau kaminila, lagi la kami kecakka ngan tangan kami nian.