42 Venguè peréu uno pauro véuso que ié boutè dos peceto de la valour d'un quart d'as.
E quau aura fa béure soulamen un got d'aigo fresco à l'un d'aquéli mesquin, sufis qu'es un de mi disciple, veramen vous lou dise, perdra pas sa peno.
Veramen te lou dise, n'en sourtiras plus d'aqui-qu'agues paga fin-qu'à la darriero dardèno.
Jèsu, s'estènt pièi asseta contro lou trounc, espinchavo lou mounde que ié jitavo d'argènt; e i'avié bravamen de riche que n'en jitavon forço.
Em'acò Jèsu, sounant si disciple, ié faguè: Veramen vous lou dise, aquelo pauro véuso a mai douna que tóuti aquéli qu'an mes dins lou trounc.
Te lou dise, noun sourtiras d'aqui que noun agues paga fin-qu'à la darriero dardèno.
Veguè peréu uno véuso bèn paureto que ié metié dos pichòti pèço.