12 L'endeman, coume sourtien de Betanìo, éu aguè fam.
Em'acò, aguènt juna quaranto jour e quarante niue éu finiguè pèr avé fam.
Em'acò vesènt de liuen uno figuiero cargado de fueio, anè vèire se ié trouvarié quicon; mai quand fuguè contro elo, noun ié trouvè que de fueio: erian pancaro, dóumaci, au tèms di figo.
Lou matin, en passant, li disciple veguèron la figuiero que s'èro dessecado enjusquo i racino.
Quaranto jour de tèms, em' acò fuguè tenta pèr lou diable. Or, mangè rèn en aquéli jour d'aqui; e quand aguèron passa, éu se sentiguè fam.
Acò fa, Jèsu, sachènt que tout èro acoumpli, pèr qu'uno paraulo de l'Escrituro s'acoumpliguèsse mai, diguè: Ai set.