غزل غزلها 5:1 - Persian Old Version

¹ ای خواهر و عروس من، به باغ خود آمدم. مر خود را با عطرهایم چیدم. شانه عسل خود را با عسل خویش خوردم. شراب خود را باشیر خویش نوشیدم.ای دوستان بخورید وای یاران بنوشید و به سیری بیاشامید.

هزارۀ نو

¹ من به باغ خویش درآمده‌ام، ای خواهرم و ای عروسم! مُر خود را گرد آورده‌ام، با عطر خویش؛ شانۀ عسل خود را خورده‌ام، با عسل خویش؛ شرابِ خود را نوشیده‌ام، با شیر خویش. بخورید و بیاشامید، ای دوستان! سرمستِ عشق گردید، ای دلدادگان!

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ ای محبوبهٔ من وای عروس من، من به باغ خود آمده‌ام! مُر و عطرهایم را جمع می‌کنم، عسل خود را می‌خورم و شیر و شرابم را می‌نوشم. ای دوستان بخورید و بنوشید و از عشق سرمست و سرشار شوید.

مژده برای عصر جدید

¹ ای دلبر من و ای عروس من، من به باغ خود آمده‌‌ام. مُر و ادویه‌جاتم را می‌چینم. عسل و شانهٔ عسل خود را می‌خورم و شراب و شیر خود را می‌نوشم. ای دلدادگان بنوشید و از مستی عشق سرمست شوید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ ای دلبر من و ای عروس من، من به باغ خود آمده‌ام. مُرّ و ادویه‌جاتم را می‌چینم. عسل و شانۀ عسل خود را می‌خورم و شراب و شیر خود را می‌نوشم. ای دلدادگان بخورید و بنوشید و از عشق سرمست شوید.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ ای خواهر و عروس من، به باغ خود آمدم. مُر خود را با عطرهایم چیدم. شانه عسل خود را با عسل خویش خوردم. شراب خود را با شیر خویش نوشیدم. ای دوستان، بخورید و ‌ای یاران، بنوشید و به سیری بیاشامید.

غزل غزلها 5:1 Iomraidhean Croise

پیدایش 37:25

پس برای غذا خوردن نشستند، و چشمان خود را باز کرده، دیدند که ناگاه قافله اسماعیلیان از جلعاد میرسد، و شتران ایشان کتیرا و بلسان ولادن، بار دارند، و میروند تا آنها را به مصر ببرند.

مزامیر 147:11

رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.

مزامیر 16:3

و اما مقدسانی که در زمیناند و فاضلان، تمامی خوشی من در ایشان است.

امثال 24:13

ای پسر من عسل را بخور زیرا که خوب است، وشان عسل را چونکه به کامت شیرین است.

امثال 9:5

بیایید از غذای من بخورید، و از شرابی که ممزوج ساختهام بنوشید.

جامعه 2:5

باغها و فردوسها به جهت خود ساختم ودر آنها هر قسم درخت میوه دار غرس نمودم.

غزل غزلها 1:13

محبوب من، مرا مثل طبله مر است که در میان پستانهای من میخوابد.

غزل غزلها 4:16

ای باد شمال، برخیز وای باد جنوب، بیا. برباغ من بوز تا عطرهایش منتشر شود. محبوب من به باغ خود بیاید و میوه نفیسه خود را بخورد.

غزل غزلها 4:8

بیا با من از لبنانای عروس، با من ازلبنان بیا. از قله امانه از قله شنیر و حرمون ازمغاره های شیرها و از کوههای پلنگها بنگر.

غزل غزلها 6:11

به باغ درختان جوز فرود شدم تا سبزیهای وادی را بنگرم و ببینم که آیا مو شکوفه آورده وانار گل کرده است.

غزل غزلها 6:2

محبوب من به باغ خویش و نزد باغچه های بلسان فرود شده است، تا در باغات بچراند وسوسنها بچیند.

غزل غزلها 8:1

کاش که مثل برادر من که پستانهای مادر مرامکید میبودی، تا چون تو را بیرون مییافتم تو را میبوسیدم و مرا رسوانمی ساختند.

غزل غزلها 8:13

ای (محبوبه ) که در باغات مینشینی، رفیقان آواز تو را میشنوند، مرا نیز بشنوان.

اِشعیا 23:18

و تجارت واجرت آن برای خداوند وقف شده ذخیره و اندوخته نخواهد شد بلکه تجارتش برای مقربان درگاه خداوند خواهد بود تا به سیری بخورند ولباس فاخر بپوشند.

اِشعیا 5:1

سرود محبوب خود را درباره تاکستانش برای محبوب خود بسرایم.

اِشعیا 51:3

به تحقیق خداوند صهیون را تسلی داده، تمامی خرابه هایش را تسلی بخشیده است و بیابان او رامثل عدن و هامون او را مانند جنت خداوندساخته است. خوشی و شادی در آن یافت میشود و تسبیح و آواز ترنم.

اِشعیا 53:11

ثمره مشقت جان خویش را خواهد دید و سیر خواهد شد. وبنده عادل من به معرفت خود بسیاری را عادل خواهد گردانید زیرا که او گناهان ایشان را برخویشتن حمل خواهد نمود.

اِشعیا 58:11

و خداوند تو را همیشه هدایت نموده، جان تورا در مکان های خشک سیر خواهد کرد واستخوانهایت را قوی خواهد ساخت و تو مثل باغ سیرآب و مانند چشمه آب که آبش کم نشودخواهی بود.

اِشعیا 61:11

زیرا چنانکه زمین، نباتات خود رامی رویاند و باغ، زرع خویش را نمو میدهد، همچنان خداوند یهوه عدالت و تسبیح را پیش روی تمامی امتها خواهد رویانید.

اِشعیا 65:13

بنابراین خداوند یهوه میگوید: «هان بندگان من خواهند خورد اما شما گرسنه خواهید بود اینک بندگانم خواهند نوشید اما شما تشنه خواهید بود. همانا بندگانم شادی خواهند کرد اما شما خجل خواهید گردید.

اِشعیا 66:14

پس چون این را بینید دل شما شادمان خواهد شد و استخوانهای شما مثل گیاه سبز وخرم خواهد گردید و دست خداوند بر بندگانش معروف خواهد شد اما بر دشمنان خود غضب خواهد نمود.

مَتّی 25:40

پادشاه درجواب ایشان گوید: هرآینه به شما میگویم، آنچه به یکی از این برادران کوچکترین من کردید، به من کردهاید.

لوقا 12:4

لیکنای دوستان من، به شما میگویم از قاتلان جسم که قدرت ندارند بیشتر از این بکنند، ترسان مباشید.

یوحنا 3:29

کسیکه عروس دارد داماد است، اما دوست داماد که ایستاده آواز او را میشنود، از آواز دامادبسیار خشنود میگردد. پس این خوشی من کامل گردید.

اعمال رسولان 11:29

و شاگردان مصمم آن شدند که هر یک برحسب مقدور خود، اعانتی برای برادران ساکن یهودیه بفرستند.

افسسیان 5:18

و مست شراب مشوید که درآن فجور است، بلکه از روح پر شوید.

مکاشفه 22:17

و روح و عروس میگویند: «بیا!» و هرکه میشنود بگوید: «بیا!» و هرکه تشنه باشد، بیاید وهرکه خواهش دارد، از آب حیات بیقیمت بگیرد.

داوران 14:11

و واقع شد که چون او را دیدند، سی رفیق انتخاب کردند تا همراه او باشند.

داوران 14:20

و زن شمشون به رفیقش که او رادوست خود میشمرد، داده شد.