غزل غزلها 4:6 - Persian Old Version6 تا نسیم روز بوزد و سایهها بگریزد. به کوه مر وبه تل کندر خواهم رفت. Faic an caibideilهزارۀ نو6 پیش از آنکه سپیده بَردمد، و سایهها دامن بَرکِشند، من به کوهِ مُر خواهم رفت و به تپۀ کُندُر. Faic an caibideilکتاب مقدس، ترجمۀ معاصر6 پیش از آنکه آفتاب طلوع کند و سایهها بگریزند، من به کوه مُر و تپهٔ کندر خواهم رفت. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید6 پیش از آنکه نسیم سحرگاهی بوزد و هوا روشن شود، من به کوه مُر و تپّهٔ کُندُر میروم. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳6 پیش از آنکه نسیم سحرگاهی بوزد و هوا روشن شود، من به کوه مُرّ و تپّۀ کُندُر میروم. Faic an caibideilکتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده6 تا باد روز بوزد و سایهها بگریزند. من به کوه مُر و به تپه کُندُر خواهم رفت. Faic an caibideil |
زیرا که از مطلع آفتاب تا مغربش اسم من درمیان امتها عظیم خواهد بود؛ و بخور و هدیه طاهر در هر جا به اسم من گذرانیده خواهد شد، زیرا یهوه صبایوت میگوید که اسم من در میان امتها عظیم خواهد بود. و بخور و هدیه طاهر درهر جا به اسم من گذرانیده خواهد شد، زیرا یهوه صبایوت میگوید که اسم من در میان امت هاعظیم خواهد بود.