رومیان 2:1 - Persian Old Version1 لهذاای آدمی که حکم میکنی، هرکه باشی عذری نداری زیرا که به آنچه بردیگری حکم میکنی، فتوا بر خود میدهی، زیراتو که حکم میکنی، همان کارها را به عمل میآوری. Faic an caibideilهزارۀ نو1 پس تو ای آدمی که دیگری را محکوم میکنی، هر که باشی هیچ عذری نداری. زیرا در هر موردی که دیگری را محکوم میکنی، خویشتن را محکوم کردهای؛ چون تو که داوری میکنی، خودْ همان را انجام میدهی. Faic an caibideilکتاب مقدس، ترجمۀ معاصر1 شاید کسی پیش خود فکر کند این مردم چقدر پست هستند که دست به چنین کارهایی میزنند. هرگاه کسی بگوید که این اشخاص بدکار باید مجازات شوند، در حقیقت خودش را محکوم میکند، چون او نیز همان گناهان را مرتکب میشود. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید1 و امّا ای آدمی، تو كیستی كه دربارهٔ دیگران قضاوت میکنی؟ هرکه باشی هیچ عذری نداری زیرا وقتی تو دیگران را محكوم میکنی و در عین حال همان كاری را كه آنها انجام میدهند انجام میدهی، خودت را محكوم میکنی. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳1 بنابراین ای آدمی، تو کیستی که دربارۀ دیگران قضاوت میکنی؟ هرکه باشی هیچ عذری نداری؛ چون هرگاه اعمال دیگران را محکوم میکنی و خودت مرتکب آن اعمال میشوی، درحقیقت خودت را محکوم کردهای. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان بندری1 پَ تو ای آدمی که به بکیه حکم اَکُنی، هَرکَ بِشی هیچ بُونه ای اِتنی. چون توو هر چیزی که به یکی دگه حکم اَکُنی، به خوت محکوم اَکِردِی؛ چونکه ای آدمی که حکم اَکُنی، تو خوت همو کارو ئو اَنجُم اَدِی. Faic an caibideil |