مکاشفه 17:5 - Persian Old Version

⁵ و بر پیشانیاش این اسم مرقوم بود: «سرو بابل عظیم و مادر فواحش و خبائث دنیا.»

هزارۀ نو

⁵ و این نام مرموز بر پیشانی او نوشته شده بود: «بابِل بزرگ، مادر فواحش و زشتیهای زمین.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵ بر پیشانی او این اسم مرموز نوشته شده بود: «بابِل بزرگ، مادر فاحشه‌ها و فساد دنیا.»

مژده برای عصر جدید

⁵ بر پیشانیش این اسمِ مرموز نوشته شده بود: «بابل بزرگ، مادر فواحش و تمام كثافات روی زمین.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ بر پیشانیش این اسمِ مرموز نوشته شده بود: «بابِل بزرگ، مادر فاحشه‌ها و کثافات روی زمین.»

کتاب مقدس به زبان بندری

⁵ رو پِنِهکِش ایی نُم مرموز نوشته بودَه: «بابِل گَپ، مُمِ فاحشه‌ئُو و زشتی ئُوی زمین.»

مکاشفه 17:5 Iomraidhean Croise

اِشعیا 3:9

سیمای رویهای ایشان به ضدایشان شاهد است و مثل سدوم گناهان خود رافاش کرده، آنها را مخفی نمی دارند. وای برجانهای ایشان زیرا که به جهت خویشتن شرارت را بعمل آوردهاند.

حزقیال 16:35

بنابراینای زانیه! کلام خداوند را بشنو!

فلیپیان 3:19

که انجام ایشان هلاکت است وخدای ایشان شکم ایشان و فخر ایشان در ننگ ایشان، و چیزهای دنیوی را اندیشه میکنند.

۲تسالونیکیان 2:7

زیرا که آن سر بیدینی الان عمل میکندفقط تا وقتی که آنکه تا به حال مانع است از میان برداشته شود.

مکاشفه 1:20

سر هفت ستارهای را که در دست راست من دیدی و هفت چراغدان طلا را. اما هفت ستاره، فرشتگان هفت کلیسا هستند و هفت چراغدان، هفت کلیسا میباشند.

مکاشفه 11:8

وبدنهای ایشان در شارع عام شهر عظیم که بهمعنی روحانی، به سدوم و مصر مسمی است، جایی که خداوند ایشان نیز مصلوب گشت، خواهد ماند.

مکاشفه 14:8

و فرشتهای دیگر از عقب او آمده، گفت: «منهدم شد بابل عظیم که از خمر غضب زنای خود، جمیع امتها را نوشانید.»

مکاشفه 16:19

و شهر بزرگ به سه قسم منقسم گشت و بلدان امتها خراب شدو بابل بزرگ در حضور خدا بیاد آمد تا پیاله خمرغضب آلود خشم خود را بدو دهد.

مکاشفه 17:1

و یکی از آن هفت فرشتهای که هفت پیاله را داشتند، آمد و به من خطاب کرده، گفت: «بیا تا قضای آن فاحشه بزرگ را که برآبهای بسیار نشسته است به تو نشان دهم،

مکاشفه 17:2

که پادشاهان جهان با او زنا کردند و ساکنان زمین، ازخمر زنای او مست شدند.»

مکاشفه 17:7

و فرشته مرا گفت: «چرا متعجب شدی؟ من سر زن و آن وحش را که هفت سر و ده شاخ دارد که حامل اوست، به تو بیان مینمایم.

مکاشفه 18:2

و به آواز زورآورندا کرده، گفت: «منهدم شد، منهدم شد بابل عظیم! و او مسکن دیوها و ملاذ هر روح خبیث وملاذ هر مرغ ناپاک و مکروه گردیده است.

مکاشفه 18:21

و یک فرشته زورآور سنگی چون سنگ آسیای بزرگ گرفته، به دریا انداخت و گفت: «چنین به یک صدمه، شهر بابل منهدم خواهدگردید و دیگر هرگز یافت نخواهد شد.

مکاشفه 19:2

زیرا که احکام او راست و عدل است، چونکه داوری نمود بر فاحشه بزرگ که جهان را به زنای خود فاسد میگردانید و انتقام خون بندگان خود را از دست او کشید.»

مکاشفه 7:3

می گوید: «هیچ ضرری به زمین و دریا و درختان مرسانید تا بندگان خدای خود را بر پیشانیایشان مهر زنیم.