مزامیر 52:7 - Persian Old Version

⁷ هان این کسی است که خدا را قلعه خویش ننمود بلکه به کثرت دولت خود توکل کرد و از بدی خویش خود را زورآور ساخت.

هزارۀ نو

⁷ «هان، این است کسی که خدا را قلعۀ خویش نساخت، بلکه بر ثروتِ کلانِ خود توکل کرد و در ویرانگری خویش نیرومند شد!»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁷ «ببینید، این همان مردی است که به خدا توکل نمی‌کرد، بلکه به ثروت هنگفت خود تکیه می‌نمود و برای حفظ و حراست از خود به ظلم متوسل می‌شد.»

مژده برای عصر جدید

⁷ «این شخص را ببینید، وی همان کسی است که بر خدا توکّل نکرد، بلکه بر ثروت فراوان خود توکّل کرد و به شریر پناه برد.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ «این شخص را ببینید؛ او همان کسی است که بر خدا توکّل نکرد، بلکه بر ثروت فراوان خود توکّل نمود و به شرارت روی آورد.»

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁷ «هان، این کسی است که خدا را قلعه خویش ننمود بلکه به زیادی دولت خود توکّل کرد و از بدی خویش خود را قوی ساخت!»

مزامیر 52:7 Iomraidhean Croise

امثال 2:22

لیکن شریران از زمین منقطع خواهند شد، و ریشه خیانتکاران از آن کنده خواهد گشت.

جامعه 8:8

کسی نیست که بر روح تسلطداشته باشد تا روح خود را نگاه دارد و کسی برروز موت تسلط ندارد؛ و در وقت جنگ مرخصی نیست و شرارت صاحبش را نجات نمی دهد.

اِرمیا 17:5

و خداوند چنین میگوید: «ملعون باد کسیکه بر انسان توکل دارد و بشر را اعتماد خویش سازد و دلش از یهوه منحرف باشد.

یوحنا 19:5

آنگاه عیسی با تاجی از خار و لباس ارغوانی بیرون آمد. پیلاطس بدیشان گفت: «اینک آن انسان.»

۱تیموتائوس 6:17

دولتمندان این جهان را امر فرما که بلندپروازی نکنند و به دولت ناپایدار امید ندارند، بلکه به خدای زنده که همهچیز را دولتمندانه برای تمتع به ما عطا میکند؛

داوران 5:27

نزد پایهایش خم شده، افتاد و دراز شد. نزدپایهایش خم شده، افتاد. جایی که خم شد درآنجا کشته افتاد.