مزامیر 44:4 - Persian Old Version

⁴ ای خدا تو پادشاه من هستی. پس برنجات یعقوب امر فرما.

هزارۀ نو

⁴ خدایا، تو شاه من هستی، در حق یعقوب، به پیروزیها حکم فرما!

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان.

مژده برای عصر جدید

⁴ تو پادشاه و خدای من هستی، به قوم خود پیروزی عطا فرما.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ تو پادشاه و خدای من هستی؛ به قوم خود اسرائیل پیروزی عطا می‌کنی.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ ‌ای خدا تو پادشاه من هستی. پس بر نجات یعقوب امر فرما.

مزامیر 44:4 Iomraidhean Croise

مزامیر 111:6

قوت اعمال خود را برای قوم خودبیان کرده است تا میراث امتها را بدیشان عطافرماید.

مزامیر 149:2

اسرائیل در آفریننده خود شادی کنندو پسران صهیون در پادشاه خویش وجد نمایند.

مزامیر 42:8

در روز خداوندرحمت خود را خواهد فرمود. و در شب سرود اوبا من خواهد بود و دعا نزد خدای حیات من.

مزامیر 74:12

و خدا از قدیم پادشاه من است. او در میان زمین نجاتها پدید میآورد.

مزامیر 89:18

زیراکه سپر ما از آن خداوند است و پادشاه ما از آن قدوس اسرائیل.

خروج 15:6

دست راست توای خداوند، به قوت جلیل گردیده.دست راست توای خداوند، دشمن را خردشکسته است.

اِشعیا 33:22

زیرا خداوند داور ما است. خداوند شریعت دهنده ما است. خداوند پادشاه ما است پس ما را نجات خواهد داد.

مَرقُس 1:31

پس نزدیک شده، دست او را گرفته، برخیزانیدش که همان وقت تب از او زایل شد و به خدمت گذاری ایشان مشغول گشت.

مَرقُس 1:41

عیسی ترحم نموده، دست خودرا دراز کرد و او را لمس نموده، گفت: «میخواهم. طاهر شو!»

مَرقُس 9:25

چون عیسی دید که گروهی گرد او به شتاب میآیند، روح پلید را نهیب داده، به وی فرمود: «ای روح گنگ و کر من تو را حکم میکنم از او در آی ودیگر داخل او مشو!»

تثنیه 7:19

یعنی تجربه های عظیمی را که چشمانت دیده است، و آیات و معجزات و دست قوی و بازوی دراز را که یهوه، خدایت، تو را به آنها بیرون آورد. پس یهوه، خدایت، با همه قومهایی که از آنهامی ترسی، چنین خواهد کرد.

تثنیه 7:8

لیکن از این جهت که خداوند شما را دوست میداشت، و میخواست قسم خود را که برای پدران شما خورده بود، بجا آورد، پس خداوند شما را با دست قوی بیرون آورد، و از خانه بندگی از دست فرعون، پادشاه مصر، فدیه داد.

یوشع 24:12

و زنبور را پیش شما فرستاده، ایشان، یعنی دوپادشاه اموریان را از حضور شما براندم، نه به شمشیر و نه به کمان شما.