مزامیر 42:9 - Persian Old Version9 به خدا گفتهام: «ای صخره من چرا مرا فراموش کردهای؟» چرا بهسبب ظلم دشمن ماتمکنان ترددبکنم؟ Faic an caibideilهزارۀ نو9 به خدا که صخرۀ من است، میگویم: «چرا مرا از یاد بردهای؟ چرا باید از جور دشمن به روز سیاه بنشینم؟» Faic an caibideilکتاب مقدس، ترجمۀ معاصر9 به خدا که صخرهٔ من است میگویم: «چرا مرا فراموش کردهای؟ چرا باید به سبب ستم دشمنان نالهکنان به این سو و آن سو بروم؟» Faic an caibideilمژده برای عصر جدید9 به خدا که تکیهگاه من است میگویم: «مرا فراموش کردهای؟ چرا بهخاطر ظلمِ دشمنان پریشان باشم؟» Faic an caibideilمژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳9 به خدا که صخرهٔ من است میگویم: «مرا فراموش کردهای؟ چرا باید بهخاطر ظلم دشمنان در پریشانی به سر برم؟» Faic an caibideilکتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده9 به خدا گفتهام: «ای صخره من، چرا مرا فراموش کردهای؟» چرا به خاطر ظلم دشمن ماتمکنان بروم؟ Faic an caibideil |