مزامیر 39:12 - Persian Old Version

¹² ای خداوند دعای مرابشنو و به فریادم گوش بده و از اشکهایم ساکت مباش، زیرا که من غریب هستم در نزد تو و نزیل هستم مثل جمیع پدران خود.

هزارۀ نو

¹² «خداوندا، دعایم را بشنو، و به فریادم گوش فرا دار؛ اشکهایم را نادیده مگیر. زیرا نزد تو همچون میهمان مسکن گزیده‌ام، مانند غریبی، چون همۀ پدرانم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹² خداوندا، دعای مرا بشنو و به فریادم برس؛ اشکهایم را نادیده نگیر. در این دنیا مسافری بیش نیستم؛ غریبم، غریب مانند اجداد خود؛ مرا نزد خود پناه بده.

مژده برای عصر جدید

¹² خداوندا، به دعایم گوش بده، و آه و ناله‌ام را بشنو، و به اشکهایی که از چشمانم جاری است بنگر! من نیز مانند اجداد خود در این دنیا مهمان و غریبم،

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹² خداوندا، به دعایم گوش بده، و درخواست کمکم را بشنو، و اشک‌هایم را نادیده مگیر! من نیز مانند اجداد خود در این دنیا مهمان و غریب هستم.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹² ‌ای خداوند دعای مرا بشنو و به فریادم گوش بده و از اشکهایم ساکت مباش، زیرا که من غریب هستم در نزد تو و میهمان مثل تمامی پدرانم.

مزامیر 39:12 Iomraidhean Croise

پیدایش 47:9

یعقوب به فرعون گفت: «ایام سالهای غربت من صد و سی سال است. ایام سالهای عمر مناندک و بد بوده است، و به ایام سالهای عمر پدرانم در روزهای غربت ایشان نرسیده.»

۲سموئیل 16:12

شاید خداوند بر مصیبت من نگاه کند و خداوند به عوض دشنامی که او امروز به من میدهد، به من جزای نیکو دهد.»

۲پادشاهان 20:5

«برگرد و به پیشوای قوم من حزقیا بگو: خدای پدرت، داود چنین میگوید: دعای تو راشنیدم و اشکهای تو را دیدم. اینک تو را شفاخواهم داد و در روز سوم به خانه خداوند داخل خواهی شد.

۱تواریخ 29:15

زيرا که ما مثل همه اجداد خود به حضور تو غريب و نزيل مي باشيم و ايام ما بر زمين مثل سايه است و هيچ دوام ندارد.

ایّوب 13:28

و حال آنکه مثل چیز گندیده فاسد، و مثل جامه بید خورده هستم.

ایّوب 16:20

دوستانم مرا استهزا میکنند، لیکن چشمانم نزد خدا اشک میریزد.

مزامیر 102:1

ای خداوند دعای مرا بشنو، و فریادمن نزد تو برسد.

مزامیر 116:3

ریسمان های موت مرا احاطه کرد و تنگیهای هاویه مرا دریافت، تنگی و غم پیدا کردم.

مزامیر 119:19

من در زمین غریب هستم. اوامر خود را از من مخفی مدار.

مزامیر 119:54

فرایض تو سرودهای من گردید، در خانه غربت من.

مزامیر 56:8

تو آوارگیهای مرا تقریر کردهای. اشکهایم را در مشک خود بگذار. آیا این در دفتر تو نیست؟

مزامیر 90:9

زیرا که تمام روزهای ما در خشم تو سپری شد و سالهای خود را مثل خیالی بسر بردهایم.

لاویان 25:23

و زمین به فروش ابدی نرود زیرا زمین از آن من است، و شما نزد من غریب و مهمان هستید.

۲قرنتیان 5:6

پس دائم خاطرجمع هستیم و میدانیم که مادامی که در بدن متوطنیم، از خداوند غریب میباشیم.

عبرانیان 11:13

در ایمان همه ایشان فوت شدند، درحالیکه وعدهها را نیافته بودند، بلکه آنها را از دوردیده، تحیت گفتند و اقرار کردند که بر روی زمین، بیگانه و غریب بودند.

عبرانیان 5:7

و او در ایام بشریت خود، چونکه با فریادشدید و اشکها نزد او که به رهانیدنش از موت قادر بود، تضرع و دعای بسیار کرد و بهسبب تقوای خویش مستجاب گردید،

۱پطرس 1:17

و چون او را پدر میخوانید که بدون ظاهربینی برحسب اعمال هرکس داوری مینماید، پس هنگام غربت خود را با ترس صرف نمایید.

۱پطرس 2:11

ای محبوبان، استدعا دارم که چون غریبان و بیگانگان از شهوات جسمی که با نفس در نزاع هستند، اجتناب نمایید؛