مزامیر 27:13 - Persian Old Version

¹³ اگرباور نمی کردم که احسان خداوند را در زمین زندگان ببینم.

هزارۀ نو

¹³ اما من باور دارم که نیکویی خداوند را در زمین زندگان خواهم دید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹³ به یقین باور دارم که نیکویی خداوند را بار دیگر در این دنیا، در دیار زندگان خواهم دید.

مژده برای عصر جدید

¹³ می‌دانم که رحمت و نیکویی‌های خداوند را در این زندگی باز هم خواهم دید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹³ اطمینان دارم که رحمت و نیکویی‌های خداوند را در این زندگی هم خواهم دید.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹³ بر این باورم که نیکویی خداوند را در زمین زندگان خواهم دید.

مزامیر 27:13 Iomraidhean Croise

ایّوب 28:13

انسان قیمت آن رانمی داند و در زمین زندگان پیدا نمی شود.

ایّوب 33:30

تا جان او را از هلاکت برگرداند و او را از نورزندگان، منور سازد.

مزامیر 142:5

نزد توای خداوند فریاد کردم وگفتم که تو ملجا و حصه من در زمین زندگان هستی.

مزامیر 142:6

به ناله من توجه کن زیرا که بسیار ذلیلم! مرا از جفاکنندگانم برهان، زیرا که از من زورآورترند.

مزامیر 31:19

زهی عظمت احسان توکه برای ترسندگانت ذخیره کردهای و برای متوکلانت پیش بنی آدم ظاهر ساختهای.

مزامیر 42:5

ای جانم چرا منحنی شدهای و چرا درمن پریشان گشتهای؟ بر خدا امید دار زیرا که او رابرای نجات روی او باز حمد خواهم گفت.

مزامیر 52:5

خدا نیز تو را تا به ابد هلاک خواهد کردو تو را ربوده، از مسکن تو خواهد کند و ریشه تورا از زمین زندگان، سلاه.

مزامیر 56:13

زیرا که جانم را از موت رهانیدهای. آیا پایهایم را نیز از لغزیدن نگاه نخواهی داشت تا در نورزندگان به حضور خدا سالک باشم؟

مزامیر 56:3

هنگامی که ترسان شوم، من بر تو توکل خواهم داشت.

اِشعیا 38:11

گفتم: خداوند را مشاهده نمی نمایم. خداوند را در زمین زندگان نخواهم دید. من با ساکنان عالم فنا انسان را دیگر نخواهم دید.

اِشعیا 38:19

زندگانند، زندگانند که تو را حمدمی گویند، چنانکه من امروز میگویم. پدران به پسران راستی تو را تعلیم خواهند داد.

اِرمیا 11:19

و من مثل بره دست آموز که به مذبح برند بودم. و نمی دانستم که تدبیرات به ضد من نموده، میگفتند: «درخت را بامیوهاش ضایع سازیم و آن را از زمین زندگان قطع نماییم تا اسمش دیگر مذکور نشود.»

حزقیال 26:20

آنگاه تو را با آنانی که به هاویه فرو میروند، نزد قوم قدیم فرود آورده، تو را دراسفلهای زمین در خرابه های ابدی با آنانی که به هاویه فرو میروند ساکن خواهم گردانید تا دیگرمسکون نشوی و دیگر جلال تو را در زمین زندگان جای نخواهم داد.

۲قرنتیان 4:1

بنابراین چون این خدمت را داریم، چنانکه رحمت یافتهایم، خسته خاطر نمی شویم.

۲قرنتیان 4:16

از این جهت خسته خاطرنمی شویم، بلکه هرچند انسانیت ظاهری ما فانی میشود، لیکن باطن روز بروز تازه میگردد.

افسسیان 2:8

زیرا که محض فیض نجات یافتهاید، بوسیله ایمان و این از شمانیست بلکه بخشش خداست،