مزامیر 22:8 - Persian Old Version

⁸ «برخداوند توکل کن پس او را خلاصی بدهد. او رابرهاند چونکه به وی رغبت میدارد.»

هزارۀ نو

⁸ «بر خداوند توکل دارد! پس بگذار او خلاصی‌اش دهد! اگر به او رغبت دارد، رهایی‌اش بخشد!»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁸ «آیا این همان کسی است که بر خداوند توکل داشت؟ پس بگذار خداوند نجاتش دهد! اگر خداوند او را دوست دارد، بگذار رهایی‌اش بخشد؟»

مژده برای عصر جدید

⁸ و می‌گویند: «تو به خداوند توکّل کردی، چرا او تو را نجات نمی‌دهد؟ اگر خداوند تو را دوست دارد، چرا به تو کمک نمی‌کند.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁸ و می‌گویند: «تو به خداوند توکّل کردی؛ چرا نجاتت نمی‌دهد؟ اگر خداوند تو را دوست دارد، چرا به تو کمک نمی‌کند.»

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁸ «بر خداوند توکّل کن پس او را خلاصی بدهد. او را برهاند، چونکه به وی رغبت می‌دارد.»

مزامیر 22:8 Iomraidhean Croise

ایّوب 16:4

من نیز مثل شمامی توانستم بگویم، اگر جان شما در جای جان من میبود، و سخنها به ضد شما ترتیب دهم، و سرخود را بر شما بجنبانم،

مزامیر 109:25

و من نزد ایشان عارگردیدهام. چون مرا میبینند سر خود رامی جنبانند.

مزامیر 18:19

و مرابجای وسیع بیرون آورد؛ مرا نجات داد زیرا که درمن رغبت میداشت.

مزامیر 37:5

طریق خود را به خداوند بسپار و بر وی توکل کن که آن را انجام خواهد داد.

مزامیر 42:10

دشمنانم به کوبیدگی در استخوانهایم مرا ملامت میکنند، چونکه همه روزه مرامی گویند: «خدای تو کجاست؟»

مزامیر 55:22

نصیب خود را به خداوند بسپار و تو را رزق خواهد داد. او تا به ابدنخواهد گذاشت که مرد عادل جنبش خورد.

مزامیر 71:11

و میگویند: «خدا او را ترک کرده است. پس او را تعاقب کرده، بگیرید، زیرا که رهانندهای نیست.»

مزامیر 91:14

«چونکه به من رغبت دارد او را خواهم رهانید و چونکه به اسم من عارف است او راسرافراز خواهم ساخت.

امثال 16:3

اعمال خود را به خداوند تفویض کن، تافکرهای تو استوار شود.

اِشعیا 42:1

اینک بنده من که او را دستگیری نمودم و برگزیده من که جانم از او خشنوداست، من روح خود را بر او مینهم تا انصاف رابرای امتها صادر سازد.

مَتّی 12:18

«اینک بنده من که او را برگزیدم و حبیب من که خاطرم از وی خرسند است. روح خود را بر وی خواهم نهاد تاانصاف را بر امتها اشتهار نماید.

مَتّی 17:5

و هنوز سخن بر زبانش بود که ناگاه ابری درخشنده بر ایشان سایه افکند واینک آوازی از ابر دررسید که «این است پسرحبیب من که از وی خشنودم. او را بشنوید!»

مَتّی 3:17

آنگاه خطابی ازآسمان دررسید که «این است پسر حبیب من که ازاو خشنودم.»

لوقا 23:35

و گروهی به تماشا ایستاده بودند. و بزرگان نیز تمسخرکنان با ایشان میگفتند: «دیگران را نجات داد. پس اگر او مسیح و برگزیده خدا میباشد خود رابرهاند.»