مزامیر 17:14 - Persian Old Version14 از آدمیان، ای خداوند، بهدست خویش، از اهل جهان که نصیب ایشان در زندگانی است. که شکم ایشان را به ذخایرخود پرساختهای و از اولاد سیر شده، زیادی مال خود را برای اطفال خویش ترک میکنند. Faic an caibideilهزارۀ نو14 خداوندا، به دست خویش مرا از چنین مردمان برهان، از مردمان این دنیا که نصیبشان تنها در این زندگی است و بس؛ که شکمشان را از ذخایر خود پر میکنی، و به فرزندان سیر میشوند، اما آنچه از اموالشان بر جا میماند به اطفال ایشان میرسد. Faic an caibideilکتاب مقدس، ترجمۀ معاصر14 خداوندا، با قدرت دست خود مرا از چنین مردمانی که دل به این دنیا بستهاند، برهان. اما شکم کسانی را که عزیز تو هستند سیر کن. باشد که فرزندان ایشان مال فراوان داشته باشند، و برای اولادشان نیز ارث باقی بگذارند. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید14 ای خداوند، مرا از دست کسانیکه به دنیا دل بستهاند، نجات بده. شکم آنها را با آنچه برایشان ذخیره کردهای، پُر کن و به فرزندان آنها بیش از کفایت بده تا برای نوههای آنها نیز باقی بماند. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳14 ای خداوند، مرا از دست کسانی که به دنیا دلبستهاند، نجات بده. شکم آنها را با آنچه برای شریران ذخیره کردهای، پُر کن و به فرزندان آنها بیش از کفایت بده تا برای نوادگان آنها نیز باقی بماند. Faic an caibideilکتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده14 از آدمیان، ای خداوند، به دست خویش، از اهل جهان که نصیب ایشان در زندگانی است. که شکم ایشان را به گنج خود پر ساختهای و از فرزندان سیر شده، زیادی مال خود را برای کودکان خویش ترک میکنند. Faic an caibideil |