مزامیر 142:4 - Persian Old Version

⁴ به طرف راست بنگر و ببین که کسی نیست که مرا بشناسد. ملجا برای من نابود شد. کسی نیست که در فکرجان من باشد.

هزارۀ نو

⁴ به جانب راست من بنگر و ببین که کسی مرا در نظر نمی‌آورد؛ پناهگاهی برایم باقی نمانده، و کسی در فکر جان من نیست.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ به اطراف خود نگاه می‌کنم و می‌بینم کسی نیست که مرا کمک کند. پناهی ندارم و کسی به فکر من نیست.

مژده برای عصر جدید

⁴ وقتی به اطرافم نگاه می‌کنم، کسی را نمی‌بینم که به کمکم بیاید و کسی به من توجّه نمی‌کند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ وقتی به اطرافم نگاه می‌کنم، کسی را نمی‌بینم که پناهگاهم باشد و کسی نیست که در فکر من باشد.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ به طرف راست نگاه کن و ببین که کسی نیست که مرا بشناسد. پناهگاه برای من نابود شد. کسی نیست که در فکر جان من باشد.

مزامیر 142:4 Iomraidhean Croise

ایّوب 11:20

لیکن چشمان شریران کاهیده میشود و ملجای ایشان از ایشان نابود میگردد و امید ایشان جان کندن ایشان است.»

مزامیر 1:6

زیرا خداوند طریق عادلان را میداند، ولی طریق گناهکاران هلاک خواهد شد.

مزامیر 140:6

به خداوند گفتم: «تو خدای من هستی. ای خداوند آواز تضرع مرا بشنو!»

مزامیر 141:9

مرا از دامی که برای من نهادهاند نگاه دار و از کمندهای گناهکاران.

مزامیر 143:4

پس روح من در من مدهوش شده، و دلم در اندرونم متحیر گردیده است.

مزامیر 31:11

نزد همه دشمنانم عار گردیدهام. خصوص نزد همسایگان خویش وباعث خوف آشنایان شدهام. هرکه مرا بیرون بینداز من میگریزد.

مزامیر 69:20

عار، دل مراشکسته است و به شدت بیمار شدهام. انتظارمشفقی کشیدم، ولی نبود و برای تسلی دهندگان، اما نیافتم.

مزامیر 88:18

یاران و دوستان را از من دور کردهای و آشنایانم را در تاریکی.

مزامیر 88:8

آشنایانم را از من دور کرده، و مرا مکروه ایشان گردانیدهای محبوس شده، بیرون نمی توانم آمد.

اِرمیا 18:22

و چون فوجی بر ایشان ناگهان بیاوری نعرهای از خانه های ایشان شنیده شود زیرا به جهت گرفتار کردنم حفرهای کنده اندو دامها برای پایهایم پنهان نموده.

اِرمیا 25:35

وملجا برای شبانان و مفر برای روسای گله نخواهدبود.

اِرمیا 30:17

زیرا خداوند میگوید: به تو عافیت خواهم رسانید و جراحات تو را شفا خواهم داد، از این جهت که تو را (شهر) متروک مینامند (ومی گویند) که این صهیون است که احدی درباره آن احوال پرسی نمی کند.

یونس 2:8

آنانی که اباطیل دروغ را منظور میدارند، احسان های خویش را ترک مینمایند.

مَتّی 26:56

لیکن این همه شد تا کتب انبیا تمام شود.» در آن وقت جمیع شاگردان او را واگذارده، بگریختند.

۲تیموتائوس 4:16

در محاجه اول من، هیچکس با من حاضر نشد بلکه همه مراترک کردند. مباد که این بر ایشان محسوب شود.

۱سموئیل 27:1

و داود در دل خود گفت: «الحال روزی بهدست شاول هلاک خواهم شد. چیزی برای من از این بهتر نیست که به زمین فلسطینیان فرار کنم، و شاول از جستجوی من درتمامی حدود اسرائیل مایوس شود. پس از دست او نجات خواهم یافت.»