مزامیر 136:5 - Persian Old Version

⁵ او را که آسمانها را به حکمت آفرید، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

هزارۀ نو

⁵ او را که به خردمندی آسمانها را آفرید، زیرا که محبت او جاودانه است؛

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵ او را که آسمانها را با حکمت خویش آفرید شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست؛

مژده برای عصر جدید

⁵ او را که با حکمت خود آسمانها را آفرید؛ زیرا محبّت پایدار او ابدی است.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ او را که با حکمت خود آسمان‌ها را آفرید، زیرا محبّت پایدار او جاودانی است.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁵ او را که آسمان‌ها را به حکمت آفرید؛ زیرا که رحمت او جاودانه است.

مزامیر 136:5 Iomraidhean Croise

پیدایش 1:1

در ابتدا، خدا آسمانها و زمین را آفرید.

پیدایش 1:7

و خدا فلک را بساخت وآبهای زیر فلک را از آبهای بالای فلک جدا کرد. و چنین شد.

پیدایش 1:8

و خدا فلک را آسمان نامید. و شام بود و صبح بود، روزی دوم.

مزامیر 104:24

ای خداوند اعمال تو چه بسیار است. جمیع آنها را به حکمت کردهای. زمین از دولت تو پر است.

مزامیر 134:3

خداوند که آسمان و زمین را آفرید، تو را ازصهیون برکت خواهد داد.

مزامیر 33:6

به کلام خداوند آسمانها ساخته شد و کل جنود آنها به نفخه دهان او.

مزامیر 8:4

پس انسان چیست که او را به یادآوری، وبنی آدم که از او تفقد نمایی؟

اِرمیا 10:12

او زمین را به قوت خود ساخت و ربع مسکون را به حکمت خویش استوار نمود وآسمان را به عقل خود گسترانید.

اِرمیا 51:15

«او زمین را به قوت خود ساخت و ربع مسکون را به حکمت خویش استوار نمود. وآسمانها را به عقل خود گسترانید.