مزامیر 130:1 - Persian Old Version

¹ ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم.

هزارۀ نو

¹ خداوندا، از ژرفاها نزد تو فریاد برمی‌آورم؛

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

مژده برای عصر جدید

¹ خداوندا، از شدّت غم و اندوه به درگاه تو فریاد می‌کنم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ خداوندا، در عمق ناامیدی به درگاه تو فریاد برمی‌آورم.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ ای خداوند، از عمق‌ها نزد تو فریاد برآوردم.

مزامیر 130:1 Iomraidhean Croise

مزامیر 121:1

چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من میآید. [*ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا میآید؟» ]

مزامیر 122:1

شادمان میشدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.»

مزامیر 123:1

به سوی تو چشمان خود رابرمی افرازم، ای که بر آسمانهاجلوس فرمودهای!

مزامیر 124:1

اگر خداوند با ما نمی بود، اسرائیل الان بگوید؛

مزامیر 125:1

آنانی که بر خداوند توکل دارند، مثل کوه صهیوناند که جنبش نمی خورد و پایدار است تا ابدالاباد.

مزامیر 126:1

چون خداوند اسیران صهیون را بازآورد، مثل خواب بینندگان شدیم.

مزامیر 127:1

اگر خداوند خانه را بنا نکند، بنایانش زحمت بیفایده میکشند. اگر خداوند شهر را پاسبانی نکند، پاسبانان بیفایده پاسبانی میکنند.

مزامیر 128:1

خوشابحال هرکه از خداوندمی ترسد و بر طریق های او سالک میباشد.

مزامیر 129:1

چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. اسرائیل الان بگویند:

مزامیر 18:16

پس، از اعلی فرستاده، مرا برگرفت و ازآبهای بسیار بیرون کشید.

مزامیر 40:2

و مرااز چاه هلاکت برآورد و از گل لجن و پایهایم را برصخره گذاشته، قدمهایم را مستحکم گردانید.

مزامیر 42:7

لجه به لجه ندا میدهد از آواز آبشارهای تو جمیع خیزابها وموجهای تو بر من گذشته است.

مزامیر 71:20

ای که تنگیهای بسیار و سخت را به ما نشان دادهای، رجوع کرده، باز ما را زنده خواهی ساخت؛ و برگشته، ما را از عمق های زمین برخواهی آورد.

عبرانیان 5:7

و او در ایام بشریت خود، چونکه با فریادشدید و اشکها نزد او که به رهانیدنش از موت قادر بود، تضرع و دعای بسیار کرد و بهسبب تقوای خویش مستجاب گردید،