مَتّی 17:6 - Persian Old Version

⁶ وچون شاگردان این را شنیدند، به روی درافتاده، بینهایت ترسان شدند.

هزارۀ نو

⁶ با شنیدن این ندا، شاگردان سخت ترسیدند و به روی، بر خاک افتادند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁶ با شنیدن این ندا، شاگردان بر زمین افتاده، از ترس لرزیدند.

مژده برای عصر جدید

⁶ وقتی شاگردان این صدا را شنیدند، بسیار ترسیدند و با صورت به خاک افتادند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁶ وقتی شاگردان این صدا را شنیدند، بسیار ترسیدند و با صورت به خاک افتادند.

کتاب مقدس به زبان بندری

⁶ وختی شاگردُن ایی صدائو شُشنُت با رو، رو زمین کَفتِنُ خیلی تِرسیدِن.

مَتّی 17:6 Iomraidhean Croise

۱تواریخ 21:16

و داود چشمان خود را بالا انداخته، فرشته خداوند را ديد که در ميان زمين و آسمان ايستاده است و شمشيري برهنه در دستش بر اورشليم برافراشته؛ پس داود و مشايخ به پلاس ملبس شده، به روي خود درافتادند.

حزقیال 3:23

پس برخاسته، به هامون بیرون رفتم و اینک جلال خداوند مثل جلالی که نزد نهر خابور دیده بودم، در آنجا برپاشد و من به روی خود درافتادم.

حزقیال 43:3

و مثل منظر آن رویایی بود که دیده بودم یعنی مثل آن رویا که در وقت آمدن من، برای تخریب شهر دیده بودم و رویاهامثل آن رویا بود که نزد نهر خابور مشاهده نموده بودم. پس به روی خود درافتادم.

دانیال 8:17

پس او نزد جایی که ایستاده بودم آمد و چون آمد من ترسان شده، به روی خود درافتادم و او مرا گفت: «ای پسر انسان بدانکه اینرویا برای زمان آخر میباشد.»

لاویان 9:24

و آتش از حضورخداوند بیرون آمده، قربانی سوختنی و پیه را برمذبح بلعید، و چون تمامی قوم این را دیدند، صدای بلند کرده، به روی درافتادند.

مَتّی 17:5

و هنوز سخن بر زبانش بود که ناگاه ابری درخشنده بر ایشان سایه افکند واینک آوازی از ابر دررسید که «این است پسرحبیب من که از وی خشنودم. او را بشنوید!»

مَتّی 17:7

عیسی نزدیک آمده، ایشان را لمس نمود و گفت: «برخیزید و ترسان مباشید!»

اعمال رسولان 22:7

پس بر زمین افتاده، هاتفی را شنیدم که به من میگوید: "ای شاول، ای شاول، چرا بر من جفا میکنی؟"

اعمال رسولان 26:14

و چون همه بر زمین افتادیم، هاتفی راشنیدم که مرا به زبان عبرانی مخاطب ساخته، گفت: "ای شاول، شاول، چرا بر من جفا میکنی؟ تو را بر میخها لگد زدن دشوار است."

۲پطرس 1:18

و این آواز را ما زمانی که با وی درکوه مقدس بودیم، شنیدیم که از آسمان آورده شد.

داوران 13:20

زیراواقع شد که چون شعله آتش از مذبح به سوی آسمان بالا میرفت، فرشته خداوند در شعله مذبح صعود نمود، و مانوح و زنش چون دیدند، رو به زمین افتادند.

داوران 13:22

و مانوح به زنش گفت: «البته خواهیم مرد، زیرا خدا را دیدیم.»