یونس 2:6 - Persian Old Version

⁶ به بنیان کوهها فرود رفتم و زمین به بندهای خود تا به ابد مرا درگرفت. اما توای یهوه خدایم حیات مرااز حفره برآوردی.

هزارۀ نو

⁶ به بُنِ کوهها فرو رفتم، و زمین برای همیشه در بندم کشید. «اما تو حیاتم را از گور برکشیدی، تو ای یهوه، خدای من.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁶ تا عمق کوهها فرو رفتم. درهای زندگی به رویم بسته شد و در دیار مرگ زندانی شدم. ولی ای خداوند، خدای من، تو مرا از چنگال مرگ رهانیدی!

مژده برای عصر جدید

⁶ به اعماق کوهها فرو رفتم، به سرزمینی که دروازه‌هایش تا به ‌‌ابد بسته‌اند. امّا تو ای خداوند، خدای من، مرا از اعماق زنده بیرون آوردی.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁶ به اعماق کو‌ه‌ها فرو رفتم، به سرزمینی که دروازه‌هایش تا به ابد بسته‌اند. امّا تو ای یَهْوه، خدای من، مرا از اعماق زنده بیرون آوردی.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁶ به بُن کوه‌ها فرو رفتم، و زمین به بندهای خود مرا برای همیشه در‌گرفت. اما تو، ‌ای یهوه خدایم، حیات مرا از گور بیرون کشیدی.

یونس 2:6 Iomraidhean Croise

ایّوب 33:24

آنگاه بر او ترحم نموده، خواهد گفت: او را از فرو رفتن به هاویه برهان، من کفارهای پیدا نمودهام.

ایّوب 33:28

نفس مرا ازفرورفتن به هاویه فدیه داد، و جان من، نور رامشاهده میکند.

مزامیر 104:6

آن رابه لجهها مثل ردا پوشانیدهای، که آبها بر کوههاایستادهاند.

مزامیر 104:8

به فراز کوهها برمی آیند، وبه همواریها فرود میآیند، به مکانی که برای آنهامهیا ساختهای.

مزامیر 116:3

ریسمان های موت مرا احاطه کرد و تنگیهای هاویه مرا دریافت، تنگی و غم پیدا کردم.

مزامیر 143:7

ای خداوند، بزودی مرا اجابت فرما زیرا روح من کاهیده شده است. روی خود را از من مپوشان، مبادا مثل فروروندگان به هاویه بشوم.

مزامیر 16:10

زیرا جانم را در عالم اموات ترک نخواهی کرد، و قدوس خود را نخواهی گذاشت که فسادرا بیند.

مزامیر 18:5

رسنهای گور دور مراگرفته بود و دامهای موت پیش روی من درآمده.

مزامیر 30:3

ای خداوندجانم را از حفره برآوردی. مرا زنده ساختی تا به هاویه فرونروم.

مزامیر 30:9

در خون من چه فایده است چون به حفره فرو روم. آیا خاک تو را حمدمی گوید و راستی تو را اخبار مینماید؟

مزامیر 55:23

وتوای خدا ایشان را به چاه هلاکت فرو خواهی آورد. مردمان خون ریز و حیله ساز، روزهای خودرا نیمه نخواهند کرد، لیکن من بر تو توکل خواهم داشت.

مزامیر 65:6

و کوهها را به قوت خود مستحکم ساختهای، و کمر خود را به قدرت بستهای.

مزامیر 69:2

در خلاب ژرف فرورفتهام، جایی که نتوان ایستاد. به آبهای عمیق درآمدهام و سیل مرا میپوشاند.

اِشعیا 38:10

من گفتم: «اینک در فیروزی ایام خود به درهای هاویه میروم و ازبقیه سالهای خود محروم میشوم.

اِشعیا 38:17

اینک تلخی سخت من باعث سلامتی من شد. از راه لطف جانم را از چاه هلاکت برآوردی زیرا که تمامی گناهانم را به پشت سر خود انداختی.

اِشعیا 40:12

کیست که آبها را به کف دست خود پیموده وافلاک را با وجب اندازه کرده و غبار زمین را درکیل گنجانیده و کوهها را به قپان و تلها را به ترازووزن نموده است؟

حزقیال 26:20

آنگاه تو را با آنانی که به هاویه فرو میروند، نزد قوم قدیم فرود آورده، تو را دراسفلهای زمین در خرابه های ابدی با آنانی که به هاویه فرو میروند ساکن خواهم گردانید تا دیگرمسکون نشوی و دیگر جلال تو را در زمین زندگان جای نخواهم داد.

حزقیال 31:14

تا آنکه هیچکدام از درختانی که نزد آبها میباشند قدخود را بلند نکنند و سرهای خود را در میان ابرهابرنیفرازند. و زورآوران آنها از همگانی که سیراب میباشند، در بلندی خود نایستند. زیرا که جمیع آنها در اسفلهای زمین در میان پسران انسانی که به هاویه فرود میروند به مرگ تسلیم شدهاند.»

حَبَقوق 3:10

کوهها تو را دیدند و لرزان گشتند و سیلاب هاجاری شد. لجه آواز خود را داد و دستهای خویش را به بالا برافراشت.

حَبَقوق 3:6

او بایستاد و زمین را پیمود. او نظر افکندو امتها را پراکنده ساخت و کوههای ازلی جستند و تلهای ابدی خم شدند. طریق های اوجاودانی است.

مَتّی 16:18

و من نیز تو را میگویم که تویی پطرس و بر این صخره کلیسای خود را بنا میکنم و ابواب جهنم بر آن استیلا نخواهد یافت.

تثنیه 32:22

زیرا آتشی در غضب من افروخته شده. و تاهاویه پایینترین شعلهور شده است. و زمین را باحاصلش میسوزاند. و اساس کوهها را آتش خواهد زد.