ایّوب 30:3 - Persian Old Version

³ از احتیاج و قحطی بیتاب شده، زمین خشک را در ظلمت خرابی و ویرانی میخاییدند.

هزارۀ نو

³ شبانگاهان از فرط نیاز و گرسنگی، زمینِ خشک را در بیابان متروک می‌جَویدند؛

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³ از شدت گرسنگی لاغر و بیتاب شده، سر به بیابان خشک و متروک می‌نهادند.

مژده برای عصر جدید

^3-4 آن‌قدر فقیر بودند که از گرسنگی به بیابان می‌رفتند و ریشه و برگ گیاه می‌خوردند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³ آن‌ها از فرط فقر و گرسنگی به بیابان سوزان و متروک روی می‌آوردند؛

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³ از احتیاج و قحطی بی‌تاب شده، زمین خشک را در ظلمت خرابی و ویرانی می‌جویدند.

ایّوب 30:3 Iomraidhean Croise

ایّوب 24:5

اینک مثل خروحشی به جهت کار خود به بیابان بیرون رفته، خوراک خود را میجویند و صحرا به ایشان نان برای فرزندان ایشان میرساند.

ایّوب 30:2

قوت دستهای ایشان نیز برای من چه فایده داشت؟ کسانی که توانایی ایشان ضایع شده بود،

ایّوب 30:4

خبازی را در میان بوتهها میچیدند، و ریشه شورگیاه نان ایشان بود.

دانیال 5:21

و از میان بنی آدم رانده شده، دلش مثل دل حیوانات گردید ومسکنش با گورخران شده، او را مثل گاوان علف میخورانیدند و جسدش از شبنم آسمان ترمی شد تا فهمید که خدای تعالی بر ممالک آدمیان حکمرانی میکند و هرکه را میخواهد بر آن نصب مینماید.

عبرانیان 11:38

آنانی که جهان لایق ایشان نبود، درصحراها و کوهها و مغارهها و شکافهای زمین پراکنده گشتند.