ایّوب 3:5 - Persian Old Version

⁵ تاریکی و سایه موت، آن را به تصرف آورند. ابر بر آن ساکن شود. کسوفات روز آن را بترساند.

هزارۀ نو

⁵ کاش تاریکی و ظلمت غلیظ آن را تصاحب کنند، و ابر بر آن ساکن شود، و کُسوفاتِ روز آن را به هراس افکنند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵ ای کاش تاریکی و ظلمت مطلق آن را فرا گیرد و ابر تیره بر آن سایه افکند و تاریکی هولناک آن را در بر گیرد.

مژده برای عصر جدید

⁵ در ظلمت و تاریکی ابدی فرو رود؛ ابر تیره بر آن سایه افکند و کسوف آن را بپوشاند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ آن روز در ظلمت و تاریکی ابدی فرو رود، و ابر تیره بر آن سایه افکند و کسوف آن‌ را بپوشاند.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁵ تاریکی و سایه موت، آن را به تصرف آورند. ابر بر آن ساکن شود. سیاهی روزش آن را بترساند.

ایّوب 3:5 Iomraidhean Croise

ایّوب 16:16

روی من از گریستن سرخ شده است، و بر مژگانم سایه موت است.

ایّوب 24:17

زیرا صبح برای جمیع ایشان مثل سایه موت است، چونکه ترسهای سایه موت رامی دانند.

ایّوب 28:3

مردم برای تاریکی حدمی گذارند و تا نهایت تمام تفحص مینمایند، تابه سنگهای ظلمت غلیظ و سایه موت.

ایّوب 3:4

آن روز تاریکی شود. و خدا از بالا بر آن اعتنانکند و روشنایی بر او نتابد.

ایّوب 3:6

و آن شب را ظلمت غلیظ فروگیرد و در میان روزهای سال شادی نکند، و به شماره ماهها داخل نشود.

ایّوب 34:22

ظلمتی نیست و سایه موت نی، که خطاکاران خویشتن را درآن پنهان نمایند.

ایّوب 38:17

آیا درهای موت برای تو باز شده است؟ یا درهای سایه موت را دیدهای؟

مزامیر 107:10

آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند.

مزامیر 107:14

ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست.

مزامیر 23:4

چون در وادی سایه موت نیز راه روم از بدی نخواهم ترسید زیرا تو با من هستی. عصا و چوب دستی تومرا تسلی خواهد داد.

مزامیر 44:19

هرچند ما را در مکان اژدرها کوبیدی و ما را به سایه موت پوشانیدی.

اِشعیا 9:2

قومی که در تاریکی سالک میبودند، نور عظیمی خواهند دید و بر ساکنان زمین سایه موت نور ساطع خواهد شد.

اِرمیا 13:16

برای یهوه خدای خود جلال را توصیف نمایید قبل از آنکه تاریکی را پدید آورد و پایهای شما بر کوههای ظلمت بلغزد. و چون منتظر نور باشید آن را به سایه موت مبدل ساخته، به ظلمت غلیظ تبدیل نماید.

اِرمیا 2:6

و نگفتند: یهوه کجا است که ما رااز زمین مصر برآورد و ما را در بیابان و زمین ویران و پر از حفرهها و زمین خشک و سایه موت وزمینی که کسی از آن گذر نکند و آدمی در آن ساکن نشود رهبری نمود؟

اِرمیا 4:28

از این سبب جهان ماتم خواهد گرفت و آسمان از بالا سیاه خواهد شد زیرا که این راگفتم و اراده نمودم و پشیمان نخواهم شد و از آن بازگشت نخواهم نمود.»

حزقیال 30:3

زیرا که آن روز نزدیک است و روز خداوند نزدیک است! روز ابرها وزمان امتها خواهد بود!

حزقیال 34:12

چنانکه شبان حینی که در میان گوسفندان پراکنده خود میباشد، گله خویش راتفقد مینماید، همچنان من گوسفندان خویش راتفقد نموده، ایشان را از هر جایی که در روز ابرهاو تاریکی غلیظ پراکنده شده بودند خواهم رهانید.

یوئیل 2:2

روزتاریکی و ظلمت، روز ابرها و ظلمت غلیظ مثل فجر منبسط بر کوهها! امتی عظیم و قوی که مانندآن از ازل نبوده و بعد از این تا سالها و دهرهای بسیار نخواهد بود.

عاموس نبی 5:8

آن که ثریا و جبار را آفرید و فجر را به سایه موت مبدل ساخت و روز را مثل شب تاریک گردانید وآبهای دریا را خوانده، آنها را بر روی زمین ریخت، یهوه اسم او میباشد؛

عاموس نبی 8:10

و عیدهای شما را به ماتم و همه سرودهای شما را به مرثیه هامبدل خواهم ساخت. و بر هر کمر پلاس و بر هرسر گری برخواهم آورد و آن را مثل ماتم پسریگانه و آخرش را مانند روز تلخی خواهم گردانید.»

مَتّی 4:16

قومی که در ظلمت ساکن بودند، نوری عظیم دیدند و برنشینندگان دیار موت وسایه آن نوری تابید.»

لوقا 1:79

تا ساکنان در ظلمت و ظل موت را نوردهد. و پایهای ما را به طریق سلامتی هدایت نماید.»

تثنیه 4:11

وشما نزدیک آمده، زیر کوه ایستادید، و کوه تا به وسط آسمان به آتش و تاریکی و ابرها و ظلمت غلیظ میسوخت.

عبرانیان 12:18

زیرا تقرب نجستهاید به کوهی که میتوان لمس کرد و به آتش افروخته و نه به تاریکی وظلمت و باد سخت،