ایّوب 19:2 - Persian Old Version

² «تا به کی جان مرا میرنجانید؟ و مرا به سخنان خود فرسوده میسازید؟

هزارۀ نو

² «تا به کِی عذابم می‌دهید، و با سخنان خود مرا خُرد می‌کنید؟

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² تا به کی می‌خواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² «تا به کی جان مرا می‌رنجانید؟ و مرا به سخنان خود فرسوده می‌سازید؟

ایّوب 19:2 Iomraidhean Croise

ایّوب 18:2

«تابه کی برای سخنان، دامها میگسترانید؟ تفکر کنید و بعد از آن تکلم خواهیم نمود.

ایّوب 19:1

پس ایوب در جواب گفت:

ایّوب 19:3

این ده مرتبه است که مرا مذمت نمودید، و خجالت نمی کشید که با من سختی میکنید؟

ایّوب 27:12

اینک جمیع شما این را ملاحظه کردهاید، پس چرا بالکل باطل شدهاید.

ایّوب 27:2

«به حیات خدا که حق مرابرداشته و به قادرمطلق که جان مرا تلخ نموده است.

ایّوب 8:2

«تا به کی این چیزها را خواهی گفت و سخنان دهانت باد شدید خواهد بود؟

مزامیر 13:1

ای خداوند تا به کی همیشه مرافراموش میکنی؟ تا به کی روی خود رااز من خواهی پوشید؟

مزامیر 42:10

دشمنانم به کوبیدگی در استخوانهایم مرا ملامت میکنند، چونکه همه روزه مرامی گویند: «خدای تو کجاست؟»

مزامیر 55:21

سخنان چرب زبانش نرم، لیکن دلش جنگ است. سخنانش چرب تر از روغن لیکن شمشیرهای برهنه است.

مزامیر 59:7

از دهان خود بدی را فرومی ریزند. در لبهای ایشان شمشیرهاست. زیرا میگویند: «کیست که بشنود؟»

مزامیر 64:3

که زبان خود را مثل شمشیرتیز کردهاند و تیرهای خود یعنی سخنان تلخ را برزه آراستهاند.

امثال 12:18

هستند که مثل ضرب شمشیر حرفهای باطل میزنند، اما زبان حکیمان شفا میبخشد.

امثال 18:21

موت و حیات در قدرت زبان است، و آنانی که آن را دوست میدارند میوهاش را خواهندخورد.

مکاشفه 6:10

که به آواز بلندصدا کرده، میگفتند: «ای خداوند قدوس و حق، تا به کی انصاف نمی نمایی و انتقام خون ما را ازساکنان زمین نمی کشی؟»

داوران 16:16

و چون اووی را هر روز به سخنان خود عاجز میساخت واو را الحاح مینمود و جانش تا به موت تنگ میشد،