اِرمیا 50:38 - Persian Old Version

³⁸ خشکسالی برآبهایش میباشد و خشک خواهد شد زیرا که آن زمین بتها است و بر اصنام دیوانه شدهاند.

هزارۀ نو

³⁸ خشکسالی بر آبهایش، تا بخشکند! زیرا آنجا سرزمین تمثالهای تراشیده است، و مردمانش دیوانۀ بتهایند!

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³⁸ حتی ذخایر آبش نیز از بین خواهند رفت. چون تمام سرزمین از بتها پر است و مردم دیوانه‌وار به آنها عشق می‌ورزند.

مژده برای عصر جدید

³⁸ سرزمین آنها را گرفتار خشکسالی و رودهای آن را بخشکانید. بابل سرزمین بُتهای وحشتناکی است که مردمانش را فریفته‌اند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³⁸ باشد که سرزمین آن‌ها گرفتار خشک‌سالی شود و رودهای آن‌ بخشکند. بابِل سرزمین بُت‌های وحشتناکی است که مردمانش را فریفته‌اند.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³⁸ خشکسالی بر آبهایش می‌باشد و خشک خواهد شد، زیرا که آن، سرزمین بتها است و بر قربانگاههای بخور دیوانه شده‌اند!

اِرمیا 50:38 Iomraidhean Croise

پیدایش 8:1

بهایمی را که با وی در کشتی بودند، بیادآورد. و خدا بادی بر زمین وزانید و آب ساکن گردید.

اِشعیا 44:25

آنکه آیات کاذبان را باطل میسازد وجادوگران را احمق میگرداند. و حکیمان رابعقب برمی گرداند و علم ایشان را به جهالت تبدیل میکند.

اِشعیا 44:27

آنکه به لجه میگوید که خشک شو ونهرهایت را خشک خواهم ساخت.

اِرمیا 50:12

مادر شما بسیار خجل خواهد شد و والده شمارسوا خواهد گردید. هان او موخر امتها و بیابان و زمین خشک و عربه خواهد شد.

اِرمیا 50:2

«درمیان امتها اخبار و اعلام نمایید، علمی برافراشته، اعلام نمایید و مخفی مدارید. بگوییدکه بابل گرفتار شده، و بیل خجل گردیده است. مرودک خرد شده و اصنام او رسوا و بتهایش شکسته گردیده است

اِرمیا 51:44

و من بیل را در بابل سزا خواهم داد و آنچه را که بلعیده است ازدهانش بیرون خواهم آورد. و امتها بار دیگر به زیارت آن نخواهند رفت و حصار بابل خواهدافتاد.

اِرمیا 51:47

بنابراین اینک ایامی میآید که به بتهای بابل عقوبت خواهم رسانید وتمامی زمینش خجل خواهد شد و جمیع مقتولانش در میانش خواهند افتاد.

اِرمیا 51:52

بنابراین خداوند میگوید: «اینک ایامی میآیدکه به بتهایش عقوبت خواهم رسانید و در تمامی زمینش مجروحان ناله خواهند کرد.

اِرمیا 51:7

بابل در دست خداوند جام طلایی است که تمام جهان را مست میسازد. امتها از شرابش نوشیده، و از این جهت امتها دیوانه گردیدهاند.

دانیال 5:4

شراب مینوشیدندو خدایان طلا و نقره و برنج و آهن و چوب وسنگ را تسبیح میخواندند.

اعمال رسولان 17:16

اما چون پولس در اطینا انتظار ایشان رامی کشید، روح او در اندرونش مضطرب گشت چون دید که شهر از بتها پر است.

مکاشفه 16:12

و ششمین، پیاله خود را بر نهر عظیم فرات ریخت و آبش خشکید تا راه پادشاهانی که ازمشرق آفتاب میآیند، مهیا شود.

مکاشفه 17:5

و بر پیشانیاش این اسم مرقوم بود: «سرو بابل عظیم و مادر فواحش و خبائث دنیا.»

داوران 6:30

پس مردان شهر به یوآش گفتند: «پسر خود را بیرون بیاور تا بمیرد زیرا که مذبح بعل را منهدم ساخته، و اشیره را که نزد آن بود، بریده است.»