Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اِرمیا 10:13 - Persian Old Version

13 چون آوازمی دهد غوغای آبها در آسمان پدید میآید. ابرها از اقصای زمین برمی آورد و برقها برای باران میسازد و باد را از خزانه های خود بیرون میآورد.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

13 چون ندا درمی‌دهد، غوغای آبها در آسمان پدید می‌آید؛ او ابرها را از کَرانهای زمین برمی‌آورَد؛ برقها برای باران می‌سازد، و باد از خزانه‌های خویش بیرون می‌آوَرَد.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

13 به فرمان اوست که ابرها در آسمان می‌غرند؛ اوست که ابرها را از نقاط دور دست زمین برمی‌آورد، رعد و برق ایجاد می‌کند، باران می‌فرستد، و باد را از خزانه‌های خود بیرون می‌آورد!

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید

13 به فرمان اوست که ابرها می‌غرّند. اوست که ابرها را از دورترین نقاط جهان می‌آورد. اوست که در میان باران برق ایجاد می‌کند، و هم اوست که باد را از خزانه‌های خود بیرون می‌فرستد.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

13 به فرمان او است که ابرها می‌غرّند. او است که ابرها را از دورترین نقاط جهان می‌آورد. او است که در میان باران برق ایجاد می‌کند، و هم او است که باد را از خزانه‌های خود بیرون می‌فرستد.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

13 چون ندا درمی‌دهد، غوغای آبها در آسمان پدید می‌آید. ابرها از کرانهای زمین برمی‌آورد و برقها برای باران می‌سازد و باد را از خزانه‌های خود بیرون می‌آورد.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اِرمیا 10:13
23 Iomraidhean Croise  

و هیچ نهال صحرا هنوز درزمین نبود و هیچ علف صحرا هنوز نروییده بود، زیرا خداوند خدا باران بر زمین نبارانیده بود وآدمی نبود که کار زمین را بکند.


و ایلیا به اخاب گفت: «برآمده، اکل وشرب نما.» زیرا که صدای باران بسیار میآید.


«آیا به مخزن های برف داخل شده، و خزینه های تگرگ را مشاهده نمودهای،


او ازغرفات خود کوهها را سیراب میکند و از ثمرات اعمال تو زمین سیر میشود.


گوشهادارند و نمی شنوند بلکه در دهان ایشان هیچ نفس نیست.


ابرها را از اقصای زمین برمی آورد و برقها رابرای باران میسازد و بادها را از مخزنهای خویش بیرون میآورد.


که آسمانهارا با ابرها میپوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها میرویاند.


و خداوند از آسمان رعد کرده، حضرت اعلی آواز خود را بداد، تگرگ و آتشهای افروخته را.


برای او که بر فلک الافلاک قدیمی سوار است.


پس موسی عصای خود را به سوی آسمان دراز کرد، و خداوند رعد و تگرگ داد، و آتش برزمین فرود آمد، و خداوند تگرگ بر زمین مصربارانید.


آیادر میان اباطیل امتها هستند که باران ببارانند و آیا آسمان میتواند بارش بدهد؟ مگر توای یهوه خدای ما همان نیستی و به تو امیدوار هستیم چونکه تو فاعل همه اینکارها میباشی.


خداوند میگوید: به این مکان و به ساکنانش چنین عمل خواهم نمود و این شهر را مثل توفت خواهم ساخت.


و در دلهای خودنمی گویند که از یهوه خدای خود بترسیم که باران اول و آخر را در موسمش میبخشد و هفته های معین حصاد را به جهت ما نگاه میدارد.


چون آوازمی دهد غوغای آبها در آسمان پدید میآید. ابرها از اقصای زمین برمی آورد و برقها برای باران میسازد و باد را از خزانه های خود بیرون میآورد.


زیرا اینک آن که کوهها را ساخته و باد را آفریده است وانسان را از فکرهای خودش اطلاع میدهد و فجررا به تاریکی مبدل میسازد و بر بلندیهای زمین میخرامد، یهوه خدای لشکرها اسم او میباشد.


باران را در موسم باران آخر از خداوندبطلبید. از خداوند که برقها را میسازدو او به ایشان باران فراوان هرکس در زمینش گیاه خواهد بخشید.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan