داوران 15:17 - Persian Old Version17 و چون ازگفتن فارغ شد، چانه را از دست خود انداخت وآن مکان را رمت لحی نامید. Faic an caibideilهزارۀ نو17 و چون از سخن بازایستاد، استخوان چانه را از دست خود فرو افکند. و آن مکان رَمَت‌لِحی نام گرفت. Faic an caibideilکتاب مقدس، ترجمۀ معاصر17 سپس چانهٔ الاغ را به دور انداخت و آن مکان را رَمَت‌لَحی (یعنی «تپهٔ استخوان چانه») نامید. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید17 وقتی حرف خود را تمام کرد، استخوان چانهٔ الاغ را به زمین انداخت و آنجا را «تپّهٔ استخوان چانه» نامید. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳17 وقتی حرف خود را تمام کرد، استخوان چانۀ الاغ را به زمین انداخت و آنجا را «تپّۀ استخوانِ چانه» نامید. Faic an caibideilکتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده17 و چون از گفتن باز ایستاد، چانه را از دست خود انداخت و آن مکان را رَمَت‌لِحي ناميد. Faic an caibideil |
داوران 15:17
4 Iomraidhean Croise
Sanasan