اِشعیا 38:17 - Persian Old Version

¹⁷ اینک تلخی سخت من باعث سلامتی من شد. از راه لطف جانم را از چاه هلاکت برآوردی زیرا که تمامی گناهانم را به پشت سر خود انداختی.

هزارۀ نو

¹⁷ بی‌گمان به جهت سلامتی‌ام بود که چنین عذاب کشیدم. اما تو در محبت خود مرا از چاه هلاکت به‌دور داشتی؛ زیرا تمامی گناهانم را پشت سر خود افکندی.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁷ بله، به نفع من شد که این همه زحمت دیدم. زیرا تو مرا محبت کردی، از مرگ نجاتم دادی و همهٔ گناهان مرا بخشیدی و فراموش کردی.

مژده برای عصر جدید

¹⁷ در حقیقت تلخی‌ای که من تحمّل کردم به نفع من شد. تو جان مرا از خطر برهان، و تمام گناهان مرا ببخش.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ به‌یقین تلخی‌ای که من تحمّل کردم، به نفع من خواهد شد. تو جان مرا از خطر می‌رهانی، و تمام گناهان مرا می‌بخشی.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁷ اینک تلخی سخت من باعث سلامتی من شد. از راه لطف جانم را از چاه هلاکت برآوردی، زیرا که تمامی گناهانم را به پشت سر خود انداختی.

اِشعیا 38:17 Iomraidhean Croise

ایّوب 29:18

«و میگفتم، در آشیانه خود جان خواهم سپرد و ایام خویش را مثل عنقا طویل خواهم ساخت.

ایّوب 33:24

آنگاه بر او ترحم نموده، خواهد گفت: او را از فرو رفتن به هاویه برهان، من کفارهای پیدا نمودهام.

مزامیر 10:2

از تکبر شریران، فقیر سوخته میشود؛ درمشورت هایی که اندیشیدهاند، گرفتار میشوند.

مزامیر 103:12

به اندازهای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است.

مزامیر 103:3

که تمام گناهانت را میآمرزدو همه مرض های تو را شفا میبخشد.

مزامیر 103:4

که حیات تو را از هاویه فدیه میدهد و تاج رحمت و رافت را بر سر تو مینهد.

مزامیر 30:3

ای خداوندجانم را از حفره برآوردی. مرا زنده ساختی تا به هاویه فرونروم.

مزامیر 40:2

و مرااز چاه هلاکت برآورد و از گل لجن و پایهایم را برصخره گذاشته، قدمهایم را مستحکم گردانید.

مزامیر 55:23

وتوای خدا ایشان را به چاه هلاکت فرو خواهی آورد. مردمان خون ریز و حیله ساز، روزهای خودرا نیمه نخواهند کرد، لیکن من بر تو توکل خواهم داشت.

مزامیر 85:2

عصیان قوم خود را عفو کردهای. تمامی گناهان ایشان را پوشانیدهای، سلاه.

مزامیر 86:13

زیرا که رحمت تو به من عظیم است و جان مرا از هاویه اسفل رهانیدهای.

اِشعیا 38:15

«چه بگویم چونکه او به من گفته است وخود او کرده است. تمامی سالهای خود را بهسبب تلخی جانم آهسته خواهم رفت.

اِشعیا 43:25

من هستم من که بخاطر خود خطایای تو رامحو ساختم و گناهان تو را بیاد نخواهم آورد.

اِرمیا 31:34

و بار دیگر کسی به همسایهاش و شخصی به برادرش تعلیم نخواهدداد و نخواهد گفت خداوند را بشناس. زیراخداوند میگوید: جمیع ایشان از خرد و بزرگ مرا خواهند شناخت، چونکه عصیان ایشان راخواهم آمرزید و گناه ایشان را دیگر به یادنخواهم آورد.»

یونس 2:6

به بنیان کوهها فرود رفتم و زمین به بندهای خود تا به ابد مرا درگرفت. اما توای یهوه خدایم حیات مرااز حفره برآوردی.

یونس 2:7

چون جان من در اندرونم بیتاب شد، خداوند را بیاد آوردم و دعای من نزدتو به هیکل قدست رسید.