اِشعیا 38:16 - Persian Old Version

¹⁶ ای خداوند به این چیزها مردمان زیست میکنند و به اینها و بس حیات روح من میباشد. پس مرا شفابده و مرا زنده نگاه دار.

هزارۀ نو

¹⁶ خداوندگارا، آدمیان به این چیزها زیست می‌کنند، و حیاتِ روح من نیز به همۀ اینهاست. نیرویم بخش، و مرا زنده نگاه دار!

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁶ ای خداوند، تنبیه تو مفید است و به انسان حیات می‌بخشد. تو مرا سلامتی و شفا بخشیدی تو عمر دوباره به من دادی.

مژده برای عصر جدید

¹⁶ ای خداوند، من برای تو، فقط برای تو زندگی می‌کنم. مرا شفا ده و بگذار زنده بمانم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁶ ای خداوند، من برای تو، فقط برای تو زندگی خواهم کرد. مرا شفا ده و بگذار زنده بمانم.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁶ ‌ای خداوند، به این چیزها مردمان زیست می‌کنند و حیات روح من به اینها می‌باشد. پس مرا شفا بده و مرا زنده نگاه دار.

اِشعیا 38:16 Iomraidhean Croise

مزامیر 119:25

جان من به خاک چسبیده است. مرا موافق کلام خود زنده ساز.

مزامیر 119:71

مرا نیکو است که مصیبت را دیدم، تافرایض تو را بیاموزم.

مزامیر 119:75

ای خداوند دانستهام که داوریهای تو عدل است، و برحق مرا مصیبت دادهای.

مزامیر 30:3

ای خداوندجانم را از حفره برآوردی. مرا زنده ساختی تا به هاویه فرونروم.

مزامیر 39:13

روی (خشم )خود را از من بگردان تا فرحناک شوم قبل از آنکه رحلت کنم و نایاب گردم.

مزامیر 71:20

ای که تنگیهای بسیار و سخت را به ما نشان دادهای، رجوع کرده، باز ما را زنده خواهی ساخت؛ و برگشته، ما را از عمق های زمین برخواهی آورد.

اِشعیا 64:5

تو آنانی را که شادمانند و عدالت را بجا میآورند و به راههای تو تو را به یاد میآورند ملاقات میکنی. اینک توغضبناک شدی و ما گناه کردهایم در اینها مدت مدیدی بسر بردیم و آیا نجات توانیم یافت؟

مَتّی 4:4

در جواب گفت: «مکتوب است انسان نه محض نان زیست میکند، بلکه به هر کلمهای که از دهان خدا صادرگردد.»

۱قرنتیان 11:32

لکن هنگامی که بر ما حکم میشود، از خداوند تادیب میشویم مبادا با اهل دنیا بر ماحکم شود.

۲قرنتیان 4:17

زیرا که این زحمت سبک ما که برای لحظهای است، بار جاودانی جلال را برای ما زیاده و زیاده پیدا میکند.

تثنیه 8:3

و او تو را ذلیل و گرسنه ساخت و من را به تو خورانید که نه تو آن رامی دانستی و نه پدرانت میدانستند، تا تو رابیاموزاند که انسان نه به نان تنها زیست میکندبلکه به هر کلمهای که از دهان خداوند صادرشود، انسان زنده میشود.

عبرانیان 12:9

و دیگر پدران جسم خود را وقتی داشتیم که ما را تادیب مینمودند وایشان را احترام مینمودیم، آیا از طریق اولی پدرروحها را اطاعت نکنیم تا زنده شویم؟