اِشعیا 29:13 - Persian Old Version13 و خداوند میگوید: «چونکه این قوم ازدهان خود به من تقرب میجویند و به لبهای خویش مرا تمجید مینمایند اما دل خود را از من دور کردهاند و ترس ایشان از من وصیتی است که از انسان آموختهاند، Faic an caibideilهزارۀ نو13 خداوندگار میگوید: «این قوم به دهان خود به من نزدیک میآیند و به لبهای خویش مرا حرمت مینهند، اما دلشان از من دور است؛ ترس آنان از من حُکم آموختۀ بشر است و بس. Faic an caibideilکتاب مقدس، ترجمۀ معاصر13 خداوند میفرماید: «این قوم میگویند قوم منند. آنها با زبان خود مرا تکریم میکنند، ولی دلشان از من دور است. پرستش ایشان توخالی و چیزی جز ساختۀ بشر نیست. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید13 خداوند گفت: «این مردم ادّعا میکنند که مرا میپرستند، امّا حرفهای آنها بیمعنی است. دین آنها چیزی جز قوانین و احادیث انسانی نیست چیزی که آنها از حفظ کردهاند. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳13 خداوند گفت: «این قوم با زبان خود به حضور من میآیند، امّا دلهایشان از من دور است، زیرا ترس آنها از من بهخاطر اوامر انسانی است که حفظ کردهاند.» Faic an caibideilکتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده13 و خداوند میگوید: «چونکه این قوم به دهان خود به من نزدیکی میجویند و به لبهای خویش مرا تمجید مینمایند، اما دل خود را از من دور کردهاند و ترس ایشان از من وصیتی است که از انسان آموختهاند. Faic an caibideil |