اِشعیا 17:11 - Persian Old Version11 در روزی که غرس مینمایی آن را نموخواهی داد و در صبح مزروع خود را به شکوفه خواهی آورد اما محصولش در روز آفت مهلک وحزن علاج ناپذیر بر باد خواهد رفت. Faic an caibideilهزارۀ نو11 و هرچند در همان روز که آنها را غرسمیکنی، نمُوِشان دهی، و همان صبح که آنها را میکاری، به شکوفهشان آوری، محصولت در روزِ ناخوشی و دردِ بیدرمان یکسره زایل خواهد شد. Faic an caibideilکتاب مقدس، ترجمۀ معاصر11 ولی بدان که حتی اگر در همان روزی که درختان را میکاری آنها نمو کرده، شکوفه آورند، با وجود این محصولی نخواهند داد. در آن روز، آنچه نصیب شما میشود بلای کشنده و درد علاجناپذیر خواهد بود. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید11 امّا حتّی اگر گیاهان جوانه بزنند و شکوفه بدهند، در همان صبحگاهی که آنها را کاشتی، هیچ محصولی برایت به بار نخواهند آورد. نصیب تو فقط زحمت و درد بیدرمان خواهد بود. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳11 امّا حتّی اگر در همان صبحگاهی که آنها را کاشتی، جوانه بزنند و شکوفه بدهند، هیچ محصولی برایت به بار نخواهند آورد. نصیب تو فقط زحمت و درد بیدرمان خواهد بود. Faic an caibideilکتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده11 در روزی که غرس مینمایی آن را نمو خواهی داد و در صبح کاشتههای خود را به شکوفه خواهی آورد اما محصولش در روز آفت مرگبار و حزن علاج ناپذیر بر باد خواهد رفت. Faic an caibideil |