عبرانیان 4:3 - Persian Old Version3 زیرا ما که ایمان آوردیم، داخل آن آرامی میگردیم، چنانکه گفته است: «در خشم خود قسم خوردم که به آرامی من داخل نخواهند شد.» و حال آنکه اعمال او از آفرینش عالم به اتمام رسیده بود. Faic an caibideilهزارۀ نو3 ولی ما که ایمان آوردهایم، به آن آسایش راه مییابیم. چنانکه خدا فرموده است: «پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت،» و با این همه، کارهای او از زمان آفرینش جهان به پایان رسیده بود؛ Faic an caibideilکتاب مقدس، ترجمۀ معاصر3 فقط ما که ایمان داریم، میتوانیم وارد آن آسایش شویم، همانگونه که خدا فرموده است: «پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.» با این حال، کارهای او از زمان آفرینش جهان، پایان یافته بود. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید3 ما چون ایمان داریم به آرامی او دست مییابیم. گرچه كار خدا در موقع آفرینش جهان پایان یافت، او فرموده است: «در خشم خود سوگند یاد كردم كه، آنها هرگز به آرامی من داخل نخواهند شد.» Faic an caibideilمژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳3 ولی ما که ایمان داریم، به آسایش او دست مییابیم. او فرموده است: «در خشم خود سوگند یاد کردم که آنها هرگز به آسایش من داخل نخواهند شد،» حال آنکه کار خدا در موقع آفرینش جهان به پایان رسیده بود؛ Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان بندری3 به چه که ما که ایمُن مُواردِن، به اُ جای آسایش داخل اِبیم. همطو که توو کتاب زبور داوود، خدا ایگُفتِن: «پَ توو خشم خو کَسَم اُمخوا که اُشُ به جای آسایش مِه داخل نابِن.» گرچه که کاروش اَ شروع دنیا به آخِر رسیدَه؛ Faic an caibideil |