حَجَّی 2:17 - Persian Old Version

¹⁷ و شما را و تمامی اعمال دستهای شما را به باد سموم و یرقان و تگرگ زدم. لیکن خداوند میگوید بسوی من بازگشت ننمودید.

هزارۀ نو

¹⁷ خداوند می‌فرماید: من شما و تمامی دسترنجتان را به باد سوزان و کپک و تگرگ زدم، اما نزد من بازگشت نکردید!

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁷ من محصولات شما را با باد سوزان، آفت و تگرگ از بین بردم، اما با وجود همهٔ اینها به سوی من بازگشت نکردید.

مژده برای عصر جدید

¹⁷ ‌من حاصل دسترنج شما را با باد سوزان، آفت و تگرگ تباه کردم، امّا شما باز هم توبه نکردید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ ‌من حاصل دست‌رنج شما را با باد سوزان، آفت و تگرگ تباه کردم، امّا شما بازهم توبه نکردید.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁷ شما را و تمامی کارهای دستهای شما را به باد سوزان و کپک و تگرگ زدم. لیکن خداوند می‌گوید، اما به سوی من بازگشت ننمودید.

حَجَّی 2:17 Iomraidhean Croise

پیدایش 42:23

و ایشان ندانستند که یوسف میفهمد، زیرا که ترجمانی در میان ایشان بود.

پیدایش 42:27

و چون یکی، عدل خود را در منزل باز کرد، تا خوراک به الاغ دهد، نقد خود را دید که اینک در دهن عدل او بود.

پیدایش 42:6

و یوسف حاکم ولایت بود، و خود به همه اهل زمین غله میفروخت. و برادران یوسف آمده، رو به زمین نهاده، او را سجده کردند.

۱پادشاهان 8:37

«اگر در زمین قحطی باشد و اگر وبا یا بادسموم یا یرقان باشد و اگر ملخ یا کرم باشد و اگردشمنان ایشان، ایشان را در شهرهای زمین ایشان محاصره نمایند، هر بلایی یا هر مرضی که بوده باشد،

۲تواریخ 28:22

و چون او را به تنگ آورده بود، همین آحازپادشاه به خداوند بیشتر خیانت ورزید.

۲تواریخ 6:28

«اگر در زمین قحطی باشد و اگر وبا یا بادسموم یا یرقان باشد یا اگر ملخ یا کرم باشد و اگردشمنان ایشان، ایشان را در شهرهای زمین ایشان محاصره نمایند هر بلایی یا هر مرضی که بوده باشد.

ایّوب 36:13

اماآنانی که در دل، فاجرند غضب را ذخیره مینمایند، و چون ایشان را میبندد استغاثه نمی نمایند.

مزامیر 128:2

عمل دستهای خود را خواهی خورد. خوشابحال تو و سعادت با تو خواهد بود.

مزامیر 78:46

و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد.

اِشعیا 28:2

اینک خداوند کسی زورآور و توانا دارد که مثل تگرگ شدید و طوفان مهلک و مانند سیل آبهای زورآورسرشار، آن را به زور بر زمین خواهد انداخت.

اِشعیا 37:27

از این جهت ساکنان آنها کم قوت بوده، ترسان و خجل شدند. مثل علف صحرا وگیاه سبز و علف پشت بام و مثل مزرعه قبل از نموکردنش گردیدند.

اِشعیا 42:25

بنابراین حدت غضب خود و شدت جنگ را برایشان ریخت و آن ایشان را از هر طرف مشتعل ساخت و ندانستند و ایشان را سوزانید اما تفکرننمودند.

اِشعیا 62:8

خداوند بهدست راست خود و به بازوی قوی خویش قسم خورده، گفته است که بار دیگرغله تو را ماکول دشمنانت نسازم و غریبان، شراب تو را که برایش زحمت کشیدهای نخواهندنوشید.

اِشعیا 9:13

و این قوم بسوی زننده خودشان بازگشت ننموده و یهوه صبایوت را نطلبیدهاند.

اِرمیا 3:24

و خجالت مشقت پدران ما، یعنی رمه و گله و پسران ودختران ایشان را از طفولیت ما تلف کرده است.

اِرمیا 5:3

ای خداوند آیا چشمان تو براستی نگران نیست؟ ایشان را زدی اما محزون نشدند. و ایشان را تلف نمودی اما نخواستند تادیب را بپذیرند. رویهای خود را از صخره سختتر گردانیدند ونخواستند بازگشت نمایند.

عاموس نبی 4:6

و من نیزنظافت دندان را در جمیع شهرهای شما و احتیاج نان را در جمیع مکانهای شما به شما دادم. معهذاخداوند میگوید بسوی من بازگشت ننمودید.

حَجَّی 1:11

و من بر زمین وبر کوهها و بر غله و عصیر انگور و روغن زیتون وبر هرآنچه زمین میرویاند و بر انسان و بهایم وتمامی مشقت های دستها خشکسالی را خواندم.»

حَجَّی 1:6

بسیار کاشتهاید و اندک حاصل میکنید. میخورید اما سیر نمی شوید ومی نوشید لیکن سیراب نمی گردید. (رخت )می پوشید اما گرم نمی شوید و آنکه مزد میگیرد، مزد خویش را در کیسه سوراخ دار میگذارد.

حَجَّی 1:9

منتظر بسیار بودید و اینک کم شد و چون آن رابه خانه آوردید من بر آن دمیدم. یهوه صبایوت میپرسد که سبب این چیست؟ سبب این است که خانه من خراب میماند و هرکدام از شما به خانه خویش میشتابید.

حَجَّی 2:16

در تمامی این ایام چون کسی به توده بیست (من ) میآمد فقط ده (من ) بود و چون کسی به میخانه میآمد تا پنجاه رطل از آن بکشد، فقطبیست رطل بود.

مَلاکی 3:11

و یهوه صبایوت میگوید: خورنده را به جهت شما منع خواهم نمود تا ثمرات زمین شما را ضایع نسازد و مو شما در صحرا بیبار نشود.

تثنیه 28:22

و خداوند تو را با سل و تب والتهاب و حرارت و شمشیر و باد سموم و یرقان خواهد زد، و تو را تعاقب خواهند نمود تا هلاک شوی.

مکاشفه 2:21

و به او مهلت دادم تاتوبه کند، اما نمی خواهد از زنای خود توبه کند.