پیدایش 5:5 - Persian Old Version

⁵ پس تمام ایام آدم که زیست، نهصد و سی سال بود که مرد.

هزارۀ نو

⁵ پس روزهای زندگی آدم به تمامی، نهصد و سی سال بود؛ و او مرد.

مژده برای عصر جدید

⁵ او در نهصد و سی سالگی مرد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ آدم پس از نه‌صد و سی سال زندگی، مُرد.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁵ پس تمام روزهای آدم که زیست، نهصد و سی سال بود که مرد.

پیدایش 5:5 Iomraidhean Croise

پیدایش 3:19

و به عرق پیشانی ات نان خواهی خوردتا حینی که به خاک راجع گردی، که از آن گرفته شدی زیرا که تو خاک هستی و به خاک خواهی برگشت.»

پیدایش 5:11

پس جمله ایام انوش نهصد و پنج سال بود که مرد.

پیدایش 5:4

وایام آدم بعد از آوردن شیث، هشتصد سال بود، وپسران و دختران آورد.

پیدایش 5:6

و شیث صد و پنج سال بزیست، و انوش را آورد.

پیدایش 5:8

و جمله ایام شیث، نهصد و دوازده سال بود که مرد.

۲سموئیل 14:14

زیرا ما باید البته بمیریم ومثل آب هستیم که به زمین ریخته شود، و آن رانتوان جمع کرد، و خدا جان را نمی گیرد بلکه تدبیرها میکند تا آواره شدهای از او آواره نشود.

۱تواریخ 1:1

آدم، شِيث اَنوش،

ایّوب 30:23

زیرا میدانم که مرابه موت باز خواهی گردانید، و به خانهای که برای همه زندگان معین است.

مزامیر 89:48

کدام آدمی زنده است که موت رانخواهد دید؟ و جان خویش را از دست قبرخلاص خواهد ساخت؟ سلاه.

مزامیر 90:10

ایام عمر ما هفتاد سال است و اگر ازبنیه، هشتاد سال باشد. لیکن فخر آنها محنت وبطالت است زیرا به زودی تمام شده، پروازمی کنیم.

جامعه 12:5

واز هر بلندی بترسند و خوفها در راه باشد ودرخت بادام شکوفه آورد و ملخی بار سنگین باشد و اشتها بریده شود. چونکه انسان به خانه جاودانی خود میرود و نوحهگران در کوچه گردش میکنند.

جامعه 12:7

وخاک به زمین برگردد به طوری که بود. و روح نزدخدا که آن را بخشیده بود رجوع نماید.

جامعه 9:5

زانرو که زندگان میدانند که باید بمیرند، امامردگان هیچ نمی دانند و برای ایشان دیگر اجرت نیست چونکه ذکر ایشان فراموش میشود.

جامعه 9:8

لباس تو همیشه سفید باشد و بر سر تو روغن کم نشود.

حزقیال 18:4

اینک همه جانها از آن منند چنانکه جان پدر است، همچنین جان پسر نیز، هردوی آنها ازآن من میباشند. هر کسیکه گناه ورزد او خواهدمرد.

تثنیه 30:20

و تایهوه خدای خود را دوست بداری و آواز او رابشنوی و با او ملصق شوی، زیرا که او حیات تو ودرازی عمر توست تا در زمینی که خداوند برای پدرانت، ابراهیم و اسحاق و یعقوب، قسم خوردکه آن را به ایشان بدهد، ساکن شوی.»

عبرانیان 9:27

و چنانکه مردم را یک بار مردن و بعد از آن جزا یافتن مقرر است،