پیدایش 24:30 - Persian Old Version

³⁰ و واقع شدکه چون آن حلقه و ابرنجینها را بر دستهای خواهر خود دید، و سخنهای خواهر خود، رفقه را شنید که میگفت آن مرد چنین به من گفته است، به نزد وی آمد. و اینک نزد شتران بهسر چشمه ایستاده بود.

هزارۀ نو

³⁰ لابان به محض آن که حلقه و نیز دستبندها را بر دستهای خواهرش دید، و سخنان خواهر خود رِبِکا را شنید که می‌گفت آن مرد چنین به من گفته است، نزد آن مرد رفت، و او نزد شتران بر سر چشمه ایستاده بود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³⁰ زیرا حلقه و النگوها را بر دست خواهرش دیده بود و سخنان آن مرد را از خواهرش شنیده بود. پس بی‌درنگ سر چاه رفت و دید آن مرد هنوز پیش شترهایش ایستاده است.

مژده برای عصر جدید

³⁰ او حلقهٔ بینی و دست‌بندها را در دست ‌خواهرش‌ دیده ‌بود و شنیده ‌بود كه ‌آن‌ مرد به‌ دختر چه ‌گفته ‌است‌. او نزد ‌مباشر ابراهیم‌ كه ‌با شترهایش‌ كنار چشمه‌ ایستاده ‌بود رفت‌ و به‌ او گفت‌:

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³⁰ او حلقه را در بینی و دست‌بندها را بر دست ‌خواهرش‌ دیده ‌بود و شنیده ‌بود که ‌آن‌ مرد به‌ وی چه ‌گفته ‌است‌. او نزد ‌مباشر ابراهیم‌ که ‌با شترهایش‌ کنار چشمه‌ ایستاده ‌بود، رفته به‌ او گفت‌:

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³⁰ و واقع شد که چون آن حلقه و دستبندها را بر دستهای خواهر خود دید و سخنهای خواهر خود رفقه را شنید که می‌گفت آن مرد چنین به من گفته است، به نزد وی آمد. و اینک نزد شتران به‌ سر چشمه ایستاده بود.

پیدایش 24:30 Iomraidhean Croise

پیدایش 24:22

و واقع شد، چون شتران از نوشیدن بازایستادند، که آن مرد حلقه طلای نیم مثقال وزن، ودو ابرنجین برای دستهایش، که ده مثقال طلا وزن آنها بود، بیرون آورد.

پیدایش 24:29

و رفقه رابرادری لابان نام بود. پس لابان به نزد آن مرد، بهسر چشمه، دوان دوان بیرون آمد.

پیدایش 24:31

و گفت: «ای مبارک خداوند، بیا، چرا بیرون ایستادهای؟ من خانه را و منزلی برای شتران، مهیا ساختهام.»

اِشعیا 3:19

و گوشوارهها و دستبندها و روبندها را،

اِرمیا 2:32

آیا دوشیزه زیور خود را یا عروس آرایش خود را فراموش کند؟ اما قوم من روزهای بیشمارمرا فراموش کردهاند.

حزقیال 23:42

و در آن آواز گروه عیاشان مسموع شد. وهمراه آن گروه عظیم صابیان از بیابان آورده شدندکه دستبندها بر دستها و تاجهای فاخر بر سر هردوی آنها گذاشتند.

داوران 17:2

و به مادر خود گفت: «آن هزار و یکصد مثقال نقرهای که از تو گرفته شد، و درباره آن لعنت کردی و در گوشهای من نیز سخن گفتی، اینک آن نقره نزد من است، من آن را گرفتم.» مادرش گفت: «خداوند پسر مرا برکت دهد.»