پیدایش 1:14 - Persian Old Version

¹⁴ و خدا گفت: «نیرها در فلک آسمان باشند تاروز را از شب جدا کنند و برای آیات و زمانها وروزها و سالها باشند.

هزارۀ نو

¹⁴ و خدا گفت: «نورافشانها در فَلَک آسمان باشند تا روز را از شب جدا کنند، و تا نشانه‌ها باشند برای نمایاندن زمانها و روزها و سالها،

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁴ سپس خدا فرمود: «در آسمان اجسام نورافشانی باشند تا روز را از شب جدا کنند، و نشانه‌هایی باشند برای نشان دادن فصل‌ها، روزها، و سال‌ها.

مژده برای عصر جدید

¹⁴ بعد از آن‌ خدا فرمود: «اجرام‌ نورانی در آسمان‌ به ‌وجود آیند تا روز را از شب‌ جدا كنند و روزها، سالها و فصلها را نشان‌ دهند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁴ بعدازآن ‌خدا گفت: «اجرام‌ نورانی در آسمان‌ به ‌وجود آیند تا روز را از شب‌ جدا کنند و روزها، سال‌ها و فصل‌ها را نشان‌ دهند.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁴ و خدا گفت: «نورافشانها در فلک آسمان باشند تا روز را از شب جدا کنند و برای نشانه‌​ها و زمانها و روزها و سالها باشند.

پیدایش 1:14 Iomraidhean Croise

پیدایش 1:13

و شام بود و صبح بود، روزی سوم.

پیدایش 1:15

و نیرها در فلک آسمان باشند تا بر زمین روشنایی دهند.» و چنین شد.

پیدایش 8:22

مادامی که جهان باقی است، زرع و حصاد، و سرما و گرما، و زمستان و تابستان، و روز و شب موقوف نخواهد شد.»

پیدایش 9:13

قوس خود را در ابر میگذارم، و نشان آن عهدی که درمیان من و جهان است، خواهد بود.

ایّوب 25:3

آیا افواج او شمرده میشود و کیست که نور اوبر وی طلوع نمی کند؟

ایّوب 25:5

اینک ماه نیز روشنایی ندارد و ستارگان در نظر او پاک نیستند.

ایّوب 3:9

ستارگان شفق آن، تاریک گردد و انتظار نوربکشد و نباشد، و مژگان سحر را نبیند،

مزامیر 119:91

برای داوریهای تو تا امروز ایستادهاند زیرا که همه بنده تو هستند.

مزامیر 148:3

ای آفتاب و ماه او را تسبیح بخوانید. ای همه ستارگان نور او را تسبیح بخوانید.

مزامیر 148:6

و آنها راپایدار نمود تا ابدالاباد و قانونی قرار داد که از آن در نگذرند.

مزامیر 150:1

هللویاه! خدا را در قدس او تسبیح بخوانید. در فلک قوت او، او راتسبیح بخوانید!

مزامیر 81:3

کرنا را بنوازیددر اول ماه، در ماه تمام و در روز عید ما.

اِشعیا 40:26

چشمان خودرا به علیین برافراشته ببینید. کیست که اینها راآفرید و کیست که لشکر اینها را بشماره بیرون آورده، جمیع آنها را بنام میخواند؟ از کثرت قوت و از عظمت توانایی وی یکی از آنها گم نخواهد شد.

اِرمیا 10:2

خداوند چنین میگوید: «طریق امتها را یادمگیرید و از علامات افلاک مترسید زیرا که امتها از آنها میترسند.

اِرمیا 31:35

خداوند که آفتاب را به جهت روشنایی روز و قانونهای ماه و ستارگان را برای روشنایی شب قرار داده است و دریا را به حرکت میآورد تاامواجش خروش نمایند و اسم او یهوه صبایوت میباشد، چنین میگوید.

اِرمیا 33:20

«خداوند چنین میگوید: اگر عهد مرا با روز وعهد مرا با شب باطل توانید کرد که روز و شب دروقت خود نشود،

اِرمیا 33:25

خداوند چنین میگوید: اگر عهد من با روز وشب نمی بود و قانون های آسمان و زمین را قرارنمی دادم،

حزقیال 46:1

خداوند یهوه چنین میگوید: «دروازه صحن اندرونی که به سمت مشرق متوجه است در شش روز شغل بسته بماند و درروز سبت مفتوح شود و در روز اول ماه گشاده گردد.

حزقیال 46:6

و در غره ماه یک گاوجوان بیعیب و شش بره و یک قوچ که بیعیب باشد.

یوئیل 2:10

از حضور ایشان زمین متزلزل وآسمانها مرتعش میشود؛ آفتاب و ماه سیاه میشوند و ستارگان نور خویش را باز میدارند.

یوئیل 3:15

آفتاب وماه سیاه میشوند و ستارگان تابش خود رابازمی دارند.

عاموس نبی 5:8

آن که ثریا و جبار را آفرید و فجر را به سایه موت مبدل ساخت و روز را مثل شب تاریک گردانید وآبهای دریا را خوانده، آنها را بر روی زمین ریخت، یهوه اسم او میباشد؛

عاموس نبی 8:9

و خداوند یهوه میگوید: «که در آن روزآفتاب را در وقت ظهر فرو خواهم برد و زمین رادر روز روشن تاریک خواهم نمود.

مَتّی 2:2

«کجاست آن مولود که پادشاه یهود است زیراکه ستاره او را در مشرق دیدهایم و برای پرستش او آمدهایم؟»

مَتّی 24:29

و فور بعد از مصیبت آن ایام، آفتاب تاریک گردد و ماه نور خود را ندهد و ستارگان ازآسمان فرو ریزند و قوتهای افلاک متزلزل گردد.

مَرقُس 13:24

و درآن روزهای بعد از آن مصیبت خورشید تاریک گردد و ماه نور خود را بازگیرد،

لوقا 23:45

وخورشید تاریک گشت و پرده قدس از میان بشکافت.

تثنیه 4:19

و مباداچشمان خود را بسوی آسمان بلند کنی، و آفتاب و ماه و ستارگان و جمیع جنود آسمان را دیده، فریفته شوی و سجده کرده، آنها را که یهوه خدایت برای تمامی قومهایی که زیر تمام آسمانند، تقسیم کرده است، عبادت نمایی.

مکاشفه 6:12

و چون مهر ششم را گشود، دیدم که زلزلهای عظیم واقع شد و آفتاب چون پلاس پشمی سیاه گردید و تمام ماه چون خون گشت؛

مکاشفه 8:12

و فرشته چهارم بنواخت و به ثلث آفتاب وثلث ماه و ثلث ستارگان صدمه رسید تا ثلث آنهاتاریک گردید و ثلث روز و ثلث شب همچنین بینور شد.

مکاشفه 9:2

و چاه هاویه را گشاد ودودی چون دود تنوری عظیم از چاه بالا آمد وآفتاب و هوا از دود چاه تاریک گشت.