خروج 32:16 - Persian Old Version

¹⁶ و لوحها صنعت خدا بود، و نوشته، نوشته خدا بود، منقوش بر لوحها.

هزارۀ نو

¹⁶ لوحها کارِ دست خدا بود و نوشته، نوشتۀ خدا بود که بر لوحها حک شده بود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁶ (آن ده فرمان را خدا روی لوحهای سنگی نوشته بود.)

مژده برای عصر جدید

¹⁶ این لوح‌های سنگی را خدا خودش ساخته و احكام را بر روی آنها نوشته بود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁶ این لوح‌های سنگی را خود خدا خودش ساخته بود و احکامش را بر روی آن‌ها نوشته بود.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁶ و لوح‌ها صنعت خدا بود، و نوشته، نوشته خدا بود، نقش شده بر لوح‌ها.

خروج 32:16 Iomraidhean Croise

ایّوب 19:24

و با قلم آهنین و سرب بر صخرهای تا به ابد کنده میشد!

خروج 31:18

و چون گفتگو را با موسی در کوه سینابپایان برد، دو لوح شهادت، یعنی دو لوح سنگ مرقوم به انگشت خدا را به وی داد.

خروج 32:15

آنگاه موسی برگشته، از کوه به زیر آمد، ودو لوح شهادت بهدست وی بود، و لوحها به هردو طرف نوشته بود، بدین طرف و بدان طرف مرقوم بود.

خروج 32:17

و چون یوشع آواز قوم را که میخروشیدند شنید، به موسی گفت: «در اردو صدای جنگ است.»

خروج 34:1

و خداوند به موسی گفت: «دو لوح سنگی مثل اولین برای خود بتراش، وسخنانی را که بر لوح های اول بود و شکستی براین لوحها خواهم نوشت.

خروج 34:4

پس موسی دو لوح سنگی مثل اولین تراشید و بامدادان برخاسته، به کوه سینا بالا آمد، چنانکه خداوند اورا امر فرموده بود، و دو لوح سنگی را بهدست خود برداشت.

۲قرنتیان 3:3

چونکه ظاهرشدهاید که رساله مسیح میباشید، خدمت کرده شده از ما و نوشته شده نه به مرکب بلکه به روح خدای حی، نه بر الواح سنگ، بلکه بر الواح گوشتی دل.

۲قرنتیان 3:7

اما اگر خدمت موت که در حرف بود و برسنگها تراشیده شده با جلال میبود، بحدی که بنیاسرائیل نمی توانستند صورت موسی را نظاره کنند بهسبب جلال چهره او که فانی بود،

تثنیه 10:1

و در آن وقت خداوند به من گفت: «دولوح سنگ موافق اولیه برای خودبتراش، و نزد من به کوه برآی، و تابوتی از چوب برای خود بساز.

تثنیه 9:15

پس برگشته، از کوه فرود آمدم و کوه به آتش میسوخت و دو لوح عهد در دو دست من بود.

عبرانیان 8:10

وخداوند میگوید این است آن عهدی که بعد از آن ایام با خاندان اسرائیل استوار خواهم داشت که احکام خود را در خاطر ایشان خواهم نهاد و بردل ایشان مرقوم خواهم داشت و ایشان را خداخواهم بود و ایشان مرا قوم خواهند بود.