خروج 10:22 - Persian Old Version

²² پس موسی دست خود را به سوی آسمان برافراشت، و تاریکی غلیظ تا سه روز در تمامی زمین مصر پدید آمد.

هزارۀ نو

²² پس موسی دستش را به سوی آسمان دراز کرد و تاریکی محض سه روز تمام، سرتاسر سرزمین مصر را فرا گرفت.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²² موسی چنین کرد و تاریکی غلیظی به مدت سه روز مصر را فرا گرفت،

مژده برای عصر جدید

²² موسی دست خود را به سوی آسمان بلند کرد و تاریکی غلیظی به مدّت سه روز تمام سرزمین مصر را گرفت.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²² موسی دست خود را به‌سوی آسمان بلند کرد و تاریکی غلیظی به مدّت سه روز تمام سرزمین مصر را فراگرفت.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²² پس موسی دست خود را به سوی آسمان برافراشت و تاريکی غليظ تا سه روز در تمامی سرزمين مصر پديد آمد.

خروج 10:22 Iomraidhean Croise

ایّوب 5:14

در روز به تاریکی برمی خورند و به وقت ظهر، مثل شب کورانه راه میروند.

مزامیر 105:28

ظلمت را فرستاد که تاریک گردید. پس به کلام او مخالفت نورزیدند.

خروج 20:21

پس قوم ازدور ایستادند و موسی به ظلمت غلیظ که خدا درآن بود، نزدیک آمد.

اِشعیا 8:22

و به زمین نظر خواهندانداخت و اینک تنگی و تاریکی و ظلمت پریشانی خواهد بود و به تاریکی غلیظ رانده خواهند شد.

حزقیال 32:7

و هنگامی که تو را منطفی گردانم، آسمان را خواهم پوشانید و ستارگانش راتاریک کرده، آفتاب را به ابرها مستور خواهم ساخت و ماه روشنایی خود را نخواهد داد.

حزقیال 32:8

وخداوند یهوه میفرماید، که تمامی نیرهای درخشنده آسمان را برای تو سیاه کرده، تاریکی بر زمینت خواهم آورد.

یوئیل 2:2

روزتاریکی و ظلمت، روز ابرها و ظلمت غلیظ مثل فجر منبسط بر کوهها! امتی عظیم و قوی که مانندآن از ازل نبوده و بعد از این تا سالها و دهرهای بسیار نخواهد بود.

یوئیل 2:31

آفتاب به تاریکی و ماه به خون مبدل خواهند شد، پیش از ظهور یوم عظیم ومهیب خداوند.

عاموس نبی 4:13

زیرا اینک آن که کوهها را ساخته و باد را آفریده است وانسان را از فکرهای خودش اطلاع میدهد و فجررا به تاریکی مبدل میسازد و بر بلندیهای زمین میخرامد، یهوه خدای لشکرها اسم او میباشد.

عاموس نبی 4:7

و من نیز حینی که سه ماه تا درو مانده بود، باران را از شما منع نمودم و بر یک شهر بارانیدم وبر شهر دیگر نبارانیدم و بر یک قطعه باران آمد وقطعه دیگر که باران نیافت خشک شد.

تثنیه 4:11

وشما نزدیک آمده، زیر کوه ایستادید، و کوه تا به وسط آسمان به آتش و تاریکی و ابرها و ظلمت غلیظ میسوخت.

تثنیه 5:22

این سخنان را خداوند به تمامی جماعت شما در کوه از میان آتش و ابر و ظلمت غلیظ به آواز بلند گفت، و بر آنها چیزی نیفزود و آنها را بردو لوح سنگ نوشته، به من داد.

مکاشفه 16:10

و پنجمین، پیاله خود را بر تخت وحش ریخت و مملکت او تاریک گشت و زبانهای خودرا از درد میگزیدند،