اعمال رسولان 14:17 - Persian Old Version

¹⁷ با وجودی که خود را بیشهادت نگذاشت، چون احسان مینمود و از آسمان باران بارانیده و فصول بارآور بخشیده، دلهای ما را ازخوراک و شادی پر میساخت.»

هزارۀ نو

¹⁷ امّا خود را بدون شهادت نگذاشت؛ او با فرستادن باران از آسمان و بخشیدن فصلهای پُر بار، بر شما احسان نموده، خوراک فراوان به شما ارزانی می‌دارد و دلهایتان را از خرّمی لبریز می‌کند.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁷ با اینکه برای اثبات وجود خود، همواره دلایل کافی به ایشان می‌داد. برای نمونه، از رحمت خود، به موقع برایتان باران می‌فرستد، و محصول خوب و غذای کافی به شما عطا می‌کند، و دلتان را از شادی لبریز می‌سازد.»

مژده برای عصر جدید

¹⁷ در عین حال کارهای نیک او همیشه وجودش را ثابت نموده است. او به شما از آسمان باران و محصول به موقع عطا می‌کند، به شما غذا می‌دهد و دلهایتان را از شادمانی پر می‌سازد.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ در عَین حال او همیشه با کارهای نیک خود وجودش را ثابت نموده است. او به شما از آسمان باران و محصول به‌موقع عطا می‌کند، به شما غذا می‌دهد و دل‌هایتان را از شادمانی پُر می‌سازد.»

کتاب مقدس به زبان بندری

¹⁷ ولی به خوش بدون گواهی اینَنِها؛ به چه که اُ با فرستادِن بارون اَ آسَمُن و با دادن فصلوی پُر ثمر وازتُ، بِی شما خُبی ایکه و دلُتُ با خوراک و شادی سیر ایکه.»

اعمال رسولان 14:17 Iomraidhean Croise

۱پادشاهان 18:1

و بعد از روزهای بسیار، کلام خداونددر سال سوم، به ایلیا نازل شده، گفت: «برو و خود را به اخاب بنما و من بر زمین باران خواهم بارانید.»

نِحِمیا 9:25

پس شهرهای حصاردار و زمینهای برومند گرفتند و خانه های پر از نفایس وچشمه های کنده شده و تاکستانها و باغات زیتون و درختان میوه دار بیشمار به تصرف آوردند وخورده و سیر شده و فربه گشته، از نعمتهای عظیم تو متلذذ گردیدند.

ایّوب 36:31

زیرا که به واسطه آنها قومها را داوری میکند، و رزق را به فراوانی میبخشد.

ایّوب 37:6

زیرابرف را میگوید: بر زمین بیفت. و همچنین بارش باران را و بارش بارانهای زورآور خویش را.

ایّوب 5:10

که بر روی زمین باران میباراند، و آب بر روی صخرهها جاری میسازد،

مزامیر 145:9

خداوند برای همگان نیکو است. و رحمت های وی بر همه اعمال وی است.

مزامیر 4:7

شادمانی در دل من پدید آوردهای، بیشتر از وقتی که غله و شیره ایشان افزون گردید.

مزامیر 52:1

ای جبار چرا از بدی فخر میکنی؟ رحمت خدا همیشه باقی است.

اِشعیا 22:13

و اینک شادمانی و خوشی و کشتن گاوان و ذبح کردن گوسفندان و خوردن گوشت ونوشیدن شراب خواهد بود که بخوریم و بنوشیم زیرا که فردا میمیریم.

اِشعیا 40:21

آیا ندانسته ونشنیدهاید و از ابتدا به شماخبر داده نشده است و از بنیاد زمین نفهمیدهاید؟

اِشعیا 5:6

و آن را خراب میکنم که نه پازش و نه کنده خواهد شد و خار و خس در آن خواهد رویید، و ابرها را امر میفرمایم که بر آن باران نباراند.

اِرمیا 14:22

آیادر میان اباطیل امتها هستند که باران ببارانند و آیا آسمان میتواند بارش بدهد؟ مگر توای یهوه خدای ما همان نیستی و به تو امیدوار هستیم چونکه تو فاعل همه اینکارها میباشی.

اِرمیا 5:24

و در دلهای خودنمی گویند که از یهوه خدای خود بترسیم که باران اول و آخر را در موسمش میبخشد و هفته های معین حصاد را به جهت ما نگاه میدارد.

حزقیال 34:26

و ایشان را و اطراف کوه خود را برکت خواهم ساخت. و باران را در موسمش خواهم بارانید وبارشهای برکت خواهد بود.

یوئیل 2:23

ای پسران صهیون در یهوه خدای خویش وجد و شادی نمایید، زیرا که باران اولین را به اندازهاش به شما داده است وباران اول و آخر را در وقت برای شما بارانیده است.

لاویان 26:4

آنگاه بارانهای شما را درموسم آنها خواهم داد، و زمین محصول خود راخواهد آورد، و درختان صحرا میوه خود راخواهد داد.

مَتّی 5:45

تا پدر خود را که در آسمان است پسران شوید، زیرا که آفتاب خود را بر بدان و نیکان طالع میسازد و باران بر عادلان و ظالمان میباراند.

لوقا 6:35

بلکه دشمنان خود را محبت نمایید واحسان کنید و بدون امید عوض، قرض دهید زیراکه اجر شما عظیم خواهد بود و پسران حضرت اعلی خواهید بود چونکه او با ناسپاسان وبدکاران مهربان است.

اعمال رسولان 14:18

و بدین سخنان خلق را از گذرانیدن قربانی برای ایشان به دشواری باز داشتند.

اعمال رسولان 17:26

و هر امت انسان را از یک خون ساخت تا بر تمامی روی زمین مسکن گیرند و زمانهای معین و حدودمسکنهای ایشان را مقرر فرمود

تثنیه 11:14

آنگاه باران زمین شما یعنی باران اولین و آخرین را درموسمش خواهم بخشید، تا غله و شیره و روغن خود را جمع نمایی.

تثنیه 28:12

و خداوند خزینه نیکوی خود، یعنی آسمان را برای تو خواهد گشود، تا باران زمین تو را در موسمش بباراند، و تو را درجمیع اعمال دستت مبارک سازد، و به امتهای بسیار قرض خواهی داد، و تو قرض نخواهی گرفت.

۱تیموتائوس 6:17

دولتمندان این جهان را امر فرما که بلندپروازی نکنند و به دولت ناپایدار امید ندارند، بلکه به خدای زنده که همهچیز را دولتمندانه برای تمتع به ما عطا میکند؛