۲سموئیل 12:22 - Persian Old Version22 او گفت: «وقتی که طفل زنده بود روزه گرفتم و گریه نمودم زیرا فکر کردم کیست که بداند که شاید خداوند برمن ترحم فرماید تا طفل زنده بماند، Faic an caibideilهزارۀ نو22 داوود پاسخ داد: «آنگاه که طفل هنوز زنده بود، روزه گرفتم و گریستم، زیرا با خود گفتم: ”کسی چه دانَد؟ شاید خداوند مرا فیض عنایت فرماید و طفل زنده مانَد.“ Faic an caibideilکتاب مقدس، ترجمۀ معاصر22 داوود جواب داد: «وقتی بچه زنده بود، روزه گرفتم و گریستم، چون فکر میکردم شاید خداوند به من رحم کند و بچه را زنده نگه دارد. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید22 داوود گفت: «وقتیکه کودک هنوز زنده بود، روزه گرفتم و گریه کردم، زیرا امیدوار بودم که شاید خداوند بر من رحم کند و او شفا یابد. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳22 داوود در جواب گفت: «وقتیکه کودک هنوز زنده بود، روزه گرفتم و گریه کردم، زیرا امیدوار بودم که شاید خداوند بر من رحم کند و او را شفا بدهد. Faic an caibideilکتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده22 داوود گفت: «وقتی که کودک زنده بود، روزه گرفتم و گريه نمودم، زيرا فکر کردم ”کسی چه میداند؟ شايد خداوند بر من ترحم فرمايد تا کودک زنده بماند.“ Faic an caibideil |