۲پادشاهان 4:39 - Persian Old Version

³⁹ و کسی به صحرا رفت تا سبزیها بچیند و بوته بری یافت وخیارهای بری از آن چیده، دامن خود را پرساخت و آمده، آنها را در دیگ آش خرد کردزیرا که آنها را نشناختند.

هزارۀ نو

³⁹ پس یکی از ایشان به صحرا رفت تا سبزی بچیند، و درختی خودرو مانند درخت مو یافت و میوۀ آن را چیده، دامن ردای خود را از آن پر کرد. سپس آمده، آنها را خُرد کرد و در دیگِ آش ریخت، و کسی نمی‌دانست آن میوه‌ها چیست.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³⁹ یکی از انبیا به صحرا رفت تا سبزی بچیند. او مقداری کدوی صحرایی با خود آورد و بدون آنکه بداند سمی هستند آنها را خرد کرده، داخل دیگ ریخت.

مژده برای عصر جدید

³⁹ یکی از آنها برای آوردن سبزی به صحرا رفت و بوتهٔ وحشی کدو یافت و دامن خود را از کدو پر کرد و آمد و آنها را بدون آن که بداند چیست، خُرد کرد و در دیگ ریخت.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³⁹ یکی از آن‌ها برای آوردن سبزی به صحرا رفت و یک بوتۀ وحشی کدو یافت و دامن خود را از کدو پُر کرد و آمد و آن‌ها را بدون آنکه بداند چیست، خُرد کرد و در دیگ ریخت.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³⁹ و کسی به صحرا رفت تا سبزیها بچیند و بوته وحشی یافت و خیارهای وحشی از آن چیده، دامن خود را پر ساخت و آمده، آنها را در دیگ آش خرد کرد. و کسی نمی‌دانست که آنها چیست.

۲پادشاهان 4:39 Iomraidhean Croise

پیدایش 25:29

روزی یعقوب، آش میپخت و عیسو وا مانده، از صحرا آمد.

۱پادشاهان 6:18

و دراندرون خانه چوب سرو آزاد منبت به شکل کدوها و بسته های گل بود چنانکه همهاش سروآزاد بود و هیچ سنگ پیدا نشد.

۲پادشاهان 4:38

و الیشع به جلجال برگشت و قحطی درزمین بود و پسران انبیا به حضور وی نشسته بودند. و او به خادم خود گفت: «دیگ بزرگ رابگذار و آش به جهت پسران انبیا بپز.»

۲پادشاهان 4:40

پس برای آن مردمان ریختند تا بخورند و چون قدری آش خوردند، صدا زده، گفتند: «ای مرد خدا مرگ در دیگ است.» و نتوانستند بخورند.

امثال 19:2

دلی نیز که معرفت ندارد نیکو نیست و هرکه به پایهای خویش میشتابد گناه میکند.

اِشعیا 5:4

برای تاکستان من دیگرچه توان کرد که در آن نکردم؟ پس چون منتظربودم که انگور بیاورد چرا انگور بد آورد؟

اِرمیا 2:21

و من تو را مو اصیل و تخم تمام نیکو غرس نمودم پس چگونه نهال مو بیگانه برای من گردیدهای؟

مَتّی 15:13

او در جواب گفت: «هر نهالی که پدرآسمانی من نکاشته باشد، کنده شود.

عبرانیان 12:15

و مترصد باشید مبادا کسی از فیض خدامحروم شود و ریشه مرارت نمو کرده، اضطراب بار آورد و جمعی از آن آلوده گردند.